daha dokuz-on yaşlarındayım... babamın kıçı kanepeyle tam uyum sağlamış ve o uyumu bozmak istemeyen ve çakmak bulamayan babam bana rica eder;
-yak gel lan şu sigarayı.
+tamam.
dokuz-on yaşlarının vermiş olduğu mallık ve ve kendi mallığım birleşince bir hayvan edasıyla, yakılmış ocağa ağızda sigarayla bodoslamadan dalınır. sonuç? kaşlar, kirpikler, ve saçın ön kısmı tamamen firari... ve bana karşı pek müşfik olan babam "gel yavrum hastaneye götüreyim seni" edasıyla yanıma yaklaşır;
-naaptın lan olum lan sıçmışsın ortalığın içine. nerde lan sigara?
+üüühüüübühüööyür.
(bkz: ben küçükken çok maldım)
ocaktan sigara yakarken kasları yakmak
ocaktan sigara yakarken kirpikleri yakmak’tan daha beter degildir.
evde çakmak bulunamadığı durumlarda sigarayı yakmak için ocağa yönelmek akabinde yakmak için eğilirken bir anda ka$ların yanmasıyla ve ortalığı pis bir kokunun kaplamasıyla vuku bulan eylemdir.hele de sigara içildiğini aile bilmiyor ise "ka$larına noldu" sorularına maruz kalır "kapıya çarptım" deseniz bile yutturamazsınız.öyledir.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?