behcet necatigil’in bir siiri
nilufer
ben oraya koymustum, almislar,
arasina sikisik saatlerin.
cikarir bakardim kimseler yokken;
beni bana gosterecek aynamdi, almislar.
kisken ilkyaz, sularimda acardi;
buzlu daglar gerisine kaciracak ne vardi?
eski defterlerde sararirmis yaprak.
beni bana gosterecek anlamdi, almislar.
bir isikti yanardi gecelerde;
aksam, cicekler uykuya yatti,
sardi karsi kiyilari karanlik-
beni bana gosterecek lambamdi, almislar.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?