çeşitli nidalarla keyiflenen durumdur
nihayet
(bkz: at the end)
(bkz: the end)
heleşükür.
bitmesi beklenen bir iş olduğunda veya gelmesi geciken biri gelmesi halinde "ancak oldu/ancak gelebildin" manasında kullanılan ünlem.
sezen aksunun en guzel sarkilarindan biri; sozlerde abarti yok.
(bkz: nihavent)
soz muzik sezen aksu
uyandim bembeyaz bir sabahti
son yillardaki en sert ayazdi
sicaciktin taze kahve tadindahavalandi kalbim kuş kanadında
oysa umut ne kadar azdı
gündelikti, anlıktı, birazdı
okşarken inatçı saçlarını
hissetiğim kara kısta sarı yazdı
nihayet, nihayet, nihayet
diyar diyar gezdim geldim
safiyeti sezdim geldim
kendi ateşine yanan pervaneydim
yalanımdan bezdim geldim
uzandım, örttüm bağrını usulca
öptüm olgun erik gibi ağzını
yürekten bir dua kondurdum alnına
hadi dedim hadi, yürü kalbime...
uyandim bembeyaz bir sabahti
son yillardaki en sert ayazdi
sicaciktin taze kahve tadindahavalandi kalbim kuş kanadında
oysa umut ne kadar azdı
gündelikti, anlıktı, birazdı
okşarken inatçı saçlarını
hissetiğim kara kısta sarı yazdı
nihayet, nihayet, nihayet
diyar diyar gezdim geldim
safiyeti sezdim geldim
kendi ateşine yanan pervaneydim
yalanımdan bezdim geldim
uzandım, örttüm bağrını usulca
öptüm olgun erik gibi ağzını
yürekten bir dua kondurdum alnına
hadi dedim hadi, yürü kalbime...
bu son kar olacak görüp göreceğim
kim bilir ne kadar göreceğim gelecek
şöyle lapa lapa bir karın sondurmasında
kar da nelerini seyretmeyi bir şeytan dürbününden
yanımda güler bastonunu da almış
tutmuş kolumdan yediyor beni yaşamaya
datça’ya ki kar yüzünden gidemiyoruz
o yüzden de kara ve bizim karıya kızıyorum ya
kar yağıyor üstümüze
acayip bir ışık rüzgara dalmış da içinden çıkamıyor
aşağıdan yukarı bir tipi aşağı-yukarı
ayaklarım kayıyor çocukken kızak kayarkenki gibi
şimdi kayıyorum bir başka ömre
makamı bunun “karca” makamı
devrilince devrini göreceğim nihayet
.
can yücel
kim bilir ne kadar göreceğim gelecek
şöyle lapa lapa bir karın sondurmasında
kar da nelerini seyretmeyi bir şeytan dürbününden
yanımda güler bastonunu da almış
tutmuş kolumdan yediyor beni yaşamaya
datça’ya ki kar yüzünden gidemiyoruz
o yüzden de kara ve bizim karıya kızıyorum ya
kar yağıyor üstümüze
acayip bir ışık rüzgara dalmış da içinden çıkamıyor
aşağıdan yukarı bir tipi aşağı-yukarı
ayaklarım kayıyor çocukken kızak kayarkenki gibi
şimdi kayıyorum bir başka ömre
makamı bunun “karca” makamı
devrilince devrini göreceğim nihayet
.
can yücel
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?