musalla taşı

beşiktaş’ımın yaratıcı taraftarının 2002 yılından itibaren söylemeye başladığı muhteşem tezahürat.buyrun sözleri:

bu sene şampiyon görelim sizi
ölmeden mezara koymayın bizi
korkutmaz bizleri musalla taşı
ölümüne seviyoruz biz be$iktaş’ı.

ister padisah ol ister sultan istersen topal garip bir dilenci,dunyada ki adaletin bittigi ve başladıgı ilk yer.

olulerin yıkandıgı tas ayrı, musalla tasi ayridir
cenaze namazi sirasinda tabut bunun ustune konur

(bkz: teneşir)

(bkz: imamın kayığı)

kayığın uğradığı son liman.

sözleri cengiz çerezcioğlu, bestesi orhan gencebay’a ait müthiş damar bir şarkı. bir orhan baba klasiği.

birgün içki dolu vücudum
musalla taşına konursa
sen bilirsin meyhaneci o’nu nasıl sevdiğimi
namazım kılınır da
merhumu nasıl bilirsinizi diye sorulursa
tek suçu aşka inanmaktı
iyi biliriz dersin değil mi ?

dertliyim, derdim dünyadan büyük
meyhane evim, sarhoşlar dert arkadaşım
elimde sigaram dumanı da bir başka yük
anam da babam da sensin şarap
meyhaneci bir tek sırdaşım

geçti artık değil mi bizim, bizim
neşemiz, herşeyimiz
hayat ızdırap, felek kahpe, kahpe degil mi ?
her yudumda damla damla artan kederimiz
gün gelir de meyhaneyi mezar yapar değil mi ?

birgün içki dolu vücudum
musalla taşına konursa
sen bilirsin meyhaneci
o’nu nasıl sevdiğimi

damar diye tabir edilen bir cengiz kurtoğlu şarkısı. şarkının başındaki keman taksimi adamı öldürecek cinstendir. sözleri de dehşettir. arka arkaya dinlerseniz komaya girersiniz yani. tavsiye etmem...

dünyada biricik sevdiğim sendin, kaderi yenip de evlensek derdin;
gelinlik yerine kefeni giydin, kucakladı seni musalla taşı...
gariban bırakıp beni terk ettin, kucakladı seni musalla taşı...

aşkınla kahroldum döndüm deliye, gözyaşlarım bana senden hediye;
razıydım seninle her türlü derde, sana yuva oldu musalla taşı,
ömrün son durağı musalla taşı...

kara kaş, kara göz şimdi nerede? umudum yarınım kaldı geride...
ben artık neyleyim onsuz alemde, beni de kucakla musalla taşı...
bir nefes kalmadı şu bedenimde, beni de kucakla musalla taşı...

son yolculuk için çakılmış kasa, ne olur son defa kalkıp bir baksa;
çark böyle dönüyor, değişmez yasa; kaderin yazgısı musalla taşı...
ömrün son durağı musalla taşı...

(bkz: the end)