enis batur eseri. şöyle ki;
"bulmak zaman aliyor" demişti bir seferinde,
bahcede oturuyorduk, masada, demlensin, cay.
belli belirsiz hişirdiyordu genc kavaklarin yanar
doner yapraklari, soze başlamak icin bekliyordu
sanki: sussunlar. kevser hanim oldukten sonra
satin almişti araziyi, "elleri dert gormesin turgut
hem cizdi evi, hem de yaptirtti: farkindaysaniz
istanbuldaki duzenimden eser iz yok burada".
be$ vakit namaz kiliyor artik , sabahtan ak$ama
toprakla ugraşiyor ve hayvanlara bakiyor. yuzu
yumu$amiş gormeyeli, celik gibi ifadesi enikonu
aralanmiş, tipki kendisini yikadigini soyledigi
ucsuz bucaksiz sorulari: ne berberi cadirlarinda
yaşama duzeni , ne de endulus musikisinin kok
bile$kenleri: "butun motifler, cok gec anliyor
insan: tek bir motifin sozumona degişkenleri".
motif
bir yapıtın kuruluşunun ana öğelerinden biri olarak kullanılan ve bir müzik fikrinin kaynağı olan parça.
yan yana gelerek bir bezeme işini oluşturan ve kendi başlarına birer birlik olan ögelerden her biri.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?