küçük çocukla bir yetişkinmiş gibi konuşmak

anlayabileceği basitlikte cümlelerle ve doğru telaffuzla konuşmak anlamında, desteklediğim bir davranış biçimidir.
ciddiye alındığını, önemsendiğini hissettirecek şekilde dikkatini çocuğa yoğunlaştırarak, ilgili biçimde muhatap almak anlamında da desteklediğim bir davranış biçimidir.
karşısındakinin nihayetinde çocuk olduğunu göz ardı edip kahve arkadaşı, sokaktaki insan ya da kendi emsaliymişçesine lafını sakınmadan dangıl dungul konuşmak anlamında ise kesinlikle vazgeçilmesi gereken bir davranış biçimsizliğidir.

bilinçli bir evebeyn olmanın unsurlarından biridir.

ciddiye alındıgını bilen çocuk daha akıllıca fikirler üretip onları tartı$maya daha açık olandır.

cocugun olgunla$masını saglar. diger ya$ıtlarından daha farklı dü$ünür olayları artık. kendi ayakları üzerinde durmaya daha cok alı$kın olacaktır, kendini daha iyi ifade etme olanagı bulacagından kendine olan güveni artacaktır.

isteklerini aglayarak iletmeyi degil konu$arak belirtme ihtiyacı hissedecektir. anne babasından kopuk büyümeyecek ne ya$arsa ya$asın payla$mayı bilen olacaktır.

saglıklı bir baglantı saglayacaktır ailesiyle.

daha bebekliginden itibaren diger bebeklerden farklı olarak baglantı korkusu ya$amayacak, annesinin onu bırakıp gidecegi korkusundan cok daha erken sıyrılacaktır.


velhasıl, cocugunuz varsa, onu küçük görüp tamam tamam $eklinde söylediklerine kulak asmamazlık etmeyin. dinleyin ki o da sizi dinlesin.

ne dediği zaten anlaşılamayan küçük bir çocukla çocuk gibi konuşmaktan daha mantıklı olan eylem. misal..
-annee del hala labıdob
+kıjım hala labıdob mu baptı şana
-?!!