kokulu silgi

(bkz: arı mayalı silgi)

silgimin yarisini yedim.tadi hosuma gidiyor.aksamuzerleri icilen bir bardak sekersiz, kahvesiz sutten daha guzel.

kokusu bana hep tipitip isimli sakızı hatırlattığından çok severdim. alıp alıp bali bağımlısı çocuk edası ile koklardım. kokusu bitince gidip yenisini alırdım. en güzel kokanı pembe renkli olanıydı. en çok o tipitipe benzerdi. bazen dayanamayıp yediğim de olmuştur. sonra kanser yapıyormuş diye bir söylenti çıkınca korkmuşumdur da. *
içerisinde zararlı kimyasallar bulunduğu için artık üretilmemekteymiş. günümüz çocuklarına acımaktayım sırf bu sebeple.

artık yasaklanacak olan silgidir. yamulmuyorsam kanserojen madde barındırıyorlarmış. bir de bu silgileri yiyen çocuklar vardı.

(bkz: afiyet olsun)

annemin kaç kez koklama kanser yapar bunlar demesini tınlamadan bıkmadan koklamışımdır zamanında,ha olsa gene koklar mıyım? kesinlikle. bağımlılık gibi bir şey olmuştu ama silerken defterde bıraktığı koku burna gelir de koklamadan durulur ki.

bazi silgiler ogle guzel kokarlardi ki... insan ilk okul siralarinda dayanamyip issirdi...

hic kullanmadigim bence gereksiz bisey

bugun aldigim bir bilgiye gore sonradan yasaklanmis bu silgiler. elbette bu da kanser yapiyor iddalari gibi manasiz olabilir ama herkes kanser yapiyor diye inandigi icin almayi birakmis ve sirket batmis da olabilir. ben bu basligi gecen sene acmisim ve anladim ki aradan bir yil gecip yeniden aklima geldiginde, yine o kokuyu cok ozlemisim. bu kadar net hatirlanan kokular genelde eski sevgiliye falan ait olur. yolda bir baskasinda o kokuyu duyunca birden sanki o geciyormus zannedersiniz, iciniz burkulur. ben bu silgiyi nasil sevmisim demekki ki, ortada koku yok ama silgi gozumde tutuyor..

cocukken birde cocuklar arasinda bu silgiler icin son derece sacma bir geyikte vardi:-koklama kanser yapiyor diyorlar kokusu icin!".sirf bu bos muabbet yuzunden doya doya koklayamamistim silgilerimi..

her cocugun hayali olan silgi cesidi.

kucukken silgi tozlarinin ustune parfum sikip, dolaba koyup yapmaya calistigimiz nesne. annemin almama izin vermedigi ama gizlice aldigim silgi turu.

lan koklama kanser olursun uyarilari yuzunden bir turlu koklayamadigim kokusuna hasret kaldigim nesne.

ilkokul zamanlarini belki de en guzel sembolize eden madde.kokusuna ben de bayilirdim,son derece de ergonomikti ehue

*** ben kucukken, kucumencikken cok guzel kokuyo diye her defasinda yemege calisip tadini begenmedigimden dolayi yutamadigim naylon parcasi. rivayete gore, birgun ayni kokuda ancak yenilebileni cikacakmis... mis... misss...

(bkz: olsa da yesek)

elleri opulesi annelerimizin bagimlilik yapiyor geyiklerine kanarak, israrla bize almadiklari nesne. gercekte ari maya karakterine tilt olmama ragmen kokusu bizi cezbeden bir olu$umdur ki, ben uzerinde he-man’in resmi olani hayal ederdim.

(bkz: kanserojen)
(bkz: keyif veren)

insani yeme duygusu ile dolduran esiri oldugum sildi turuydu. (bkz: ah ulan ne gunlerdi beah)

birinci entryde bahsedilen durum hap yapmaktir.silgilerle yapilabilecegi gibi burun cerahati ile de yapilabilir.