yaş ilerledikçe giden ve gönderen arasındaki yer değişimi kaçınılmaz oluyor. genelde aklıma gelen bir sorundur bu durum eve, bir zamanlar uğrunda yalanlar söylenen insanlardan, aman baban duymasın, ayşelere gidiyor deriz cümlesindeki baba konumuna gelmek beni de üzüyor. bunun çözümü galiba eğriyi dogruyu anlatıp, kendi kararını vermesini beklemek, verdigi her kararda da yanında olmak.
kızları ayşelere ders çalışmaya giden ebeveynler
çocuklarını yalan söylemek zorunda bırakan ebeveynlerdir. dışarıya çıkmak için bile yalan söylemek zorunda bırakırlar.
ayşegiller de arada kendi kızlarıyla ders çalışmak için evlerine geliyorsa paranoya yapmalarına gerek olmayan ebeveynlerdir,herşey yolundadır,iki normal insan evladı ders çalışıyordur...değil midir?
kızları ayşelerde ders çalışmakta olan ebeveynlerdir. arada bir akıllarına lan bu saatte ders mi çalışılır, ben olsam sevişirdim şeklinde kaka düşünceler gelse de bunu hemen def ederler, fesatlığın alemi yok, altında türev üstünde integral debeleniyor yavrucak. vah vah.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?