kızıni dövmeyen dizini dover

inanilmaz miktarda nefret ettigim bir atasozudur. bunu bulan ata’nin kiziyla ilgili bir sorunu, kizinin da muhtemelen baba problemi vardir. kiz cocuklarinin ancak dayak ile uslandirilabilecegini vurgulamak ister. ama dayak sadece caresizlik sonucu elinde kalan son kozu yani beden gucunu kullanmaktir. bu durumda bu ata’nin kizi kendisinden daha akillidir. bu sonuca rahatlikla varilir.
kizini doven de dizini dover ayrica cunku o kiz mutlaka baska turlu patlakliklar ile hayatina devam eder. yalan soyler, evden kacar, bir sey yapar. yahut ezik olur, karisini dovmeyen dizini dover diyen bir herife verilir, hayat adini verdigi o seye ordan devam eder.. kadinlara cizilmeye calisilmis olan bu ataerkil topluluk cumlesi ise feminist kadinlar tarafindan lanetlenir.
insanlarin konusa konusa anlasmasi gereken bir devir icin hala gecerliligi varsa eger, bunun sebebi bu lafi eden ve kabul eden zihinsizlerdir.

(bkz: dayak cennetten cikmadir)

genelleme yapmak dogru olmaz elbette ama cevremdeki bazi kiz modellerini gordukten sonra "aslinda var bu sozde bir keramet" dedigim cok sik oluyor bu siralar.

yola gelmeyen kizlarin bu $ekilde yola gelecegini ebeveynlerin kulagina fisildayarak onlari diziyle kizi arasinda secime zorlayip siddete tesvik eden atasozu.

kiz cocuklarini gerektigi gibi terbiye yapmayan aileler ilerde cok pisman olur anlamina gelen ata sozu.

(bkz: tugce kazaz)

eğer tedbirli olunmazsa kızın ilerde ya davulcuya ya da zurnacıya kaçacağını anlatan atasözü