kitap sevgisi asilamak

bir baba;hiç kitap okuma alışkanlığı olmayan kızına kitap alışkanlığını aşılamak için gidip güzel bir kitap alır ve kızına okuduktan sonrası için özetini anlatması için vererek bunun karşılıgında da hediye olarak 20 lira verecegini söyler.kız da,işin içinde iyi para var nede olsa,alıyım bir kac gün sonra gider kütüphaneden özetini cıkarır ve iyice ezberledikten sonra gelip anlatırım diye düşünür.

aradan bir haftaya yakın süre gecer ve kız;yarın kitabın özeti için kütüphaneye gitmesi gerektigini hatırlar.neyse özeti çok güzel bir şekilde hazırlar ve iyice ezberledikten sonra babasının yanına gelir ve;baba bitirdim der.babası;anlat bakayım özetini der,kız da cok güzel bir uslupla anlatır.sonra;haydi baba 20 lira ödülümü verecektin der.baba;sen bu kitabı okumadım kızım söyler.kız da;
-hayır baba okudum
baba;
hayır okumadın
kız;okudum baba.özetini de anlattım ya sana deyince
baba;eger opkumuş olsaydın kitabın içerisine koyduğum o 20 lirayı görürdün cevabını verir.

kardeşime aşılamak istemiştim zamanında; sanırım kafasına vadideki zambak’ı vurarak, "oku lan şunlardan bi tanesi deyyus," diyerek iskenderiye kütüphanesi’nden bir farkı olmayan kitaplığımı gösterdim lakin siklemedi beni. adam olmayacağını düşünerek vaz geçtim bu işten.

kitap ile sevgi aşılamaktan daha güzel değildir.

nasıl başarılacağı pek de belli olmayan, hatta mümkün olduğundan şüphe ettiğim şey. yakın çevresinde kitap okuyan insanlar görmeyen bir çocuğa bunun eksikliği nasıl hissettirilir, okumayan bir insana okumanın faydaları nasıl anlatılır, zira anlatılanları kavrayabilecek kadar derinleşmemiştir düşünce dünyası, incelmemiştir duyguları. "falanca da hiç kitap okumaz ama bir şey olmadı" der kimileri, "evet görüyorum, hiçbir şey olmamış gerçekten de" diyesi gelir inanın ama gevrek bir gülüş our karşılığı. kitap okumamanın övünülerek anlatıldığı, kitapları asosyaller için gören, hayatın kitaplardaki gibi olmadığını vurgulayıp duran (hangi kitapta hayat tos pembedir? olsa olsa pembe roman serilerinde, eh kitap anlayışı da ondan öteye gitmeyince) kitap okuyan çocuğu tuhaf addeden, çok okunmasının gözlere zarar verdiğinden yola çıkarak evladına fazla okumamasını öğütleyen insanların (gözlük epeydir var) bulunduğu bir toplumda akıntıya kürek çekmek gibi. bir yerden başlamak gerekiyor tabii ama nereden, nasıl?