$imdi boyle bir $eyi dile getirip durmu$um ama iktidar partisinin kim oldugunu cok du$unmemi$im. ba$ka yerlerde de bu tur du$unceler dile getirilmi$ okuduguma gore ama bir kisim insan da demi$ ki "idam cezasi gelsin diyorsunuz ama akpnin eline boyle bir koz verilemez."
mantikli, bu kismi hic du$unmemi$tim ben esasen.
akpnin iktidar oldugu bir ulkede idam cezasinin geri gelmesi demek, ciddi ciddi akpnin pek cok insani sirf kendisine muhalif diye sudan ve duzmece sebeplerle asmasina kadar gidebilir. en basit ornek ergenekon davasi sebebi ile iceri girip agirla$tirilmi$ hukum alanlarin her birini asmak isteyebilirlerdi. ben "kimi ozel durumlar" icin diyorum ama bu ozel durumlar kime gore neye gore tabi. boyle bir kapiyi acarsan akp durur mu, kendisine ters gelen her $eyi ozel durumlar icerisine sokar, yine istedigini alir.
ozetle iki ucu boklu degnek resmen.
kimi özel durumlar için idam cezasını uygulamak
israrla belirtiyorum.
en azindan cocuk katilleri ve tecavuzculeri icin bu ceza uygulanmali. abdullah ocalan icin bile demiyorum ne kadar icimden gecse de ama cocuk lan bu cocuk, cocuk katilleri bu sekilde cezalandirilmali.
(bkz: gizem akdeniz)
en azindan cocuk katilleri ve tecavuzculeri icin bu ceza uygulanmali. abdullah ocalan icin bile demiyorum ne kadar icimden gecse de ama cocuk lan bu cocuk, cocuk katilleri bu sekilde cezalandirilmali.
(bkz: gizem akdeniz)
idam cezasına karşıyım ancak örneğin bir adam bir ülkede (kuzey patagonya birleşik devletleri ) 40 bin civarında insanın ölümünden birinci dereceden sorumluysa, evet istisnai durum sözkonusu olabilir ve bu kişi ölüm cezasıyla pekala yargılanabilir, yargılanmalıdır. diyeceğim bu.
ilk bakista "olmaz oyle sey, cok sacma, idam cezasi barbarliktir asla geri gelmemelidir" $eklinde heyezanlara yol acabilir bu dusunce, son derece hak veriyorum bu tur dusuncelere.
ancak.
ozellikle son gunlerde ulkemizde meydana gelen ve hepimizi deh$ete du$uren olaylar var ve korkum o dur ki bu olaylar artacak ve devam edecek.
evet, türkiye de çocuk ölümleri basliginin altina da yazmis oldugum durumlardan bahsediyorum. ölüm haktır, kacinilmaz, karsi konulamaz ve geciktirilemez amenna ama karsta babasina yemek gotururken kacirilan ve tecavuze ugrayan ve bogularak oldurulen 7 yasindaki cocugun ölümü bu sekilde mi olmaliydi?
ya yine iki gun once aydinda oyun oynarken bir anda ortadan kaybolan ve daha sonra dedesi tarafindan kullanilmayan ahirlarinda sag eli ve bogazi kesilmis bir halde bulunan, kahretsin ki yapilan mudahalelere ragmen kurtarilamayan 4 yasindaki cocugun ölümü? bu da mi kader, bu da mi alinyazisi?
diyecegim o ki özel durumlarda idam cezasi yeniden dusunulmeli ve mumkunse hayata gecirilmeli. en azindan insanlar yakalaninca idam edileceklerini dusunecekleri icin belki pisliklerinden bir adim daha uzaklasirlar, belki cocuklar mahallelerinde daha guvende oyun oynarlar. aksi durumda artik her ev bir cocuk hapishanesine donusecek, aileler cocuklarini gozlerinin onunden ayirmamak icin sokaga salamayacak, hatta hatta bir ihtimal okula yollamaktan dahi korkar olacaklar.
le$ bir toplum olduk, kirli insanlar kalabaligi olduk, kabul edelim bunu ve arinmamiz gerektigine inanalim. toplumu arindirmak cadi avi misali birilerini yakalayip asmakla olmaz elbet, kastettigim o degil. ancak cocuklari sokakta oyun oynarken kacirip tecavuz edip oldurmenin, bogazini ve el bilegini kesmenin de kisilerin yanina kalmamasi gerekliligi artik otelenemez bir gercek.
asilarak degil, giyotin falan hic degil, uyutularak, acili olmayan bir ölüm fikri dusunulmeli ozel durumlar icin. uygulanmaz belki, problem degil ama en azindan caydiriciligi olur. çocuklar ölmez.
çocuklar öldükleri zaman melek olmuyorlar ve evet, cocuklari kucuk kursunlarin öldürdügü de yalan. çocuk ölür, bir hiclige gider, belki sonsuz bosluga, belki cennete belki cehenneme. cocugun ölür ve gider, ötesi yok. o cocuk olmemeli, yasamali cunku cocuklar yasayabilmeli, ömürleri turlu serefsizliklerle pisliklerle ellerinden alinmamali.
ancak.
ozellikle son gunlerde ulkemizde meydana gelen ve hepimizi deh$ete du$uren olaylar var ve korkum o dur ki bu olaylar artacak ve devam edecek.
evet, türkiye de çocuk ölümleri basliginin altina da yazmis oldugum durumlardan bahsediyorum. ölüm haktır, kacinilmaz, karsi konulamaz ve geciktirilemez amenna ama karsta babasina yemek gotururken kacirilan ve tecavuze ugrayan ve bogularak oldurulen 7 yasindaki cocugun ölümü bu sekilde mi olmaliydi?
ya yine iki gun once aydinda oyun oynarken bir anda ortadan kaybolan ve daha sonra dedesi tarafindan kullanilmayan ahirlarinda sag eli ve bogazi kesilmis bir halde bulunan, kahretsin ki yapilan mudahalelere ragmen kurtarilamayan 4 yasindaki cocugun ölümü? bu da mi kader, bu da mi alinyazisi?
diyecegim o ki özel durumlarda idam cezasi yeniden dusunulmeli ve mumkunse hayata gecirilmeli. en azindan insanlar yakalaninca idam edileceklerini dusunecekleri icin belki pisliklerinden bir adim daha uzaklasirlar, belki cocuklar mahallelerinde daha guvende oyun oynarlar. aksi durumda artik her ev bir cocuk hapishanesine donusecek, aileler cocuklarini gozlerinin onunden ayirmamak icin sokaga salamayacak, hatta hatta bir ihtimal okula yollamaktan dahi korkar olacaklar.
le$ bir toplum olduk, kirli insanlar kalabaligi olduk, kabul edelim bunu ve arinmamiz gerektigine inanalim. toplumu arindirmak cadi avi misali birilerini yakalayip asmakla olmaz elbet, kastettigim o degil. ancak cocuklari sokakta oyun oynarken kacirip tecavuz edip oldurmenin, bogazini ve el bilegini kesmenin de kisilerin yanina kalmamasi gerekliligi artik otelenemez bir gercek.
asilarak degil, giyotin falan hic degil, uyutularak, acili olmayan bir ölüm fikri dusunulmeli ozel durumlar icin. uygulanmaz belki, problem degil ama en azindan caydiriciligi olur. çocuklar ölmez.
çocuklar öldükleri zaman melek olmuyorlar ve evet, cocuklari kucuk kursunlarin öldürdügü de yalan. çocuk ölür, bir hiclige gider, belki sonsuz bosluga, belki cennete belki cehenneme. cocugun ölür ve gider, ötesi yok. o cocuk olmemeli, yasamali cunku cocuklar yasayabilmeli, ömürleri turlu serefsizliklerle pisliklerle ellerinden alinmamali.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?