umberto eco ile kardinal martininin karşılıklı mektuplarından oluşan "inanç ya da inançsızlık - yüzleşme" isimli eserde geçen; kardinal martiniye ait bir söz. bu sözü, ketum duruş sergileyen her öğreti, ideoloji, inanç ve din için kullanmak mümkündür.
insan, beden ve ruhun birleşiminden müteşekkil bir varlık. çoğu zaman, duygularının kontrolünde hareket eden bu canlıyı avlamanın yolu; onun "korku" ve "merak" tepkilerini, sürdürülebilir bir şekilde kontrol altında tutmaktan geçmektedir.
ketum duruş sergileyen dinler, inançlar ve ideolojilerin kullandıkları formül budur. insanın, korku ve merak duygularına saplanacak olan ışıltılı bir zoka... sonrası, sadık ve âmâde köleler.
peki ya islam?
islamı diğer din, inanç ve ideolojilerden -bu yönde- ayıran nedir?
işte bunun cevabını, konu ile ilgili diğer yazarlara havale ediyorum... biraz beyin jimnastiği iyi olmaz mı?
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?