jack london

ilk okuduğum kitabı beyaz diş, beni demir ökçe kadar etkilememişti aslında. ama yine de beyaz diş öyküsünde -sanırım pitbull bi köpekle beyaz dişin bir kavgasını okurken, filmlerdeki iyi adamlarla kendini özdeşleştirme durumu gibi, ben de kendimi beyaz dişle özdeşleştirmiş idim.

sanki beyaz diş iyi, pitbull kötü gbi geliyor insana ama temelde ikiside sahiplerinin zalimliği yüzünden oradalar ve elbette insanın ne kadar adileşebildiğinin en belirgin örneklerinden biridir kanımca hayvanlara böyle eziyetler etmek.. benzeri bir örneği de "paramparça aşklar ve köpekler" adlı derin etkili filmde de görülebilinir...