israil in lubnan a saldırması

demokrasi goturmektir.
soya cekimdir.
babasi ne yapiyorsa onu yapmak istiyen devlettir.

(bkz: wake me up when september ends)

(bkz: insanlık dışı eylemler)

tüm dünyanın sadece ağız mastürbasyonu yaparak insanlık dışı bu savaşı lanetleyerek geçiştirmesi olayıdır.insanlığın sınıfta kaldığı bir döneme şahitlik ediyoruz.emperyalist güçlerin bir ülkenin ezilenlerini öldürmesi,bu insanların yaşadıkları yerleri yıkması-yakmasıdır.ve diğer insanların televizyon başında ya da yazınsal medyada olayları gördüğünde vah vah,diyip iç geçirmeleriyle kalmasına ve sonraki haber ya da başka gündelik bir işte tüm yapılanları unutmasıdır.kapitalizmin en kirli oyunu.yabancılaştırma.dünya halklarını birbirine karşı yozlaştırma.büyük bir umarsızlıktır,israil’in lübnan’a yaptığı vahşet.

"(bkz: israil), hitlerden öğrendiklerini uyguluyor galiba?" sorusunu akla getiren hain eylem.
işin acı tarafı bundan yıllar sonra yahudi lobisinin ve (bkz: hollywood) un sayesinde tüm bu mudahaleler ileriki kuşaklar tarafından meşru ve gerekli görülecek.
(bkz: lübnan), (bkz: filistin), (bkz: iran)... dünyanın sonunu getirebilecek terörist devletler olarak anılırken, (bkz: israil), (bkz: ingiltere), (bkz: abd) gibi devletler dünyayı (bkz: terörizm)den kurtarmış, kahraman devletler olarak anılacak.

(bkz: hayatın acı aktığı anlar)

lütfen bu entryi haberleri seyredip sonra oylayın...
bu bir orospu çocukluğudur. bu bir insanlıktan nasibini alamamışlıktır. bu bir kalleşliktir. bu bir küfür dağarcığımın yetmediği hadisedir. yapanları, yapanları destekleyenleri, bana dokunmayan yılan bin yaşasıncıları, kardeşim meşru müdafaa yapıyolar diyenleri toptan kınamıyorum, ana-avrat, soy-sop, yedi ced sövüyorum ve bunda ahlaken hiçbir mahzur görmüyorum. bu anti-semitist olmayan, hatta olanları kınayan birini azılı bir yahudi düşmanı yapmaya yetecek bir harekettir.bu bir geçmişi unutmuşluktur.(bakınız lütfen osmanlıda yahudilere yapılan lütuflara..) bu benim son günlerde yüzüm asık gezmeme, ruh halimi bozmama, insan denilen varlığa olan inancımı tekrar gözden geçirmeme, ve hiç haz etmesem de hizbullah, hamas, el kaide vb. gruplara içimde sempati belirmesine sebep olan bir harekettir.

fuzelerin ve silahlarin bu gune kadar dogruldugu yerlere bir bakın;cecenistan,ırak,afganistan,bosna,azerbaycan,lubnan,filistin...hepsinin ortak ozelligi musluman ulke olmaları...ama musluman dunyası nedense sessiz,tıpkı oralarda katledilenlerin sonsuza dek olacagi gibi.birileri oyunu kurmus,sehbaları hazırlamıs,ipleri gecirecek boyunları seciyor ve butun dunya sessiz kalıyor.yazık hem de cok yazık...

çün gündüz olursun nice ayğar ile gafil
koy gafleti dildardan bari utan gecelerde...

"kara bulutlar her kafada, her kafada bir tane"
derken biz;
"kara silahlar her kafada, her kafada bir tane" diyoruz artık..
israil.. kocaman gökyüzünü bile bırakmazken uçurtmalar için..

son olarak kimyasal silah kullanma iddiasının da gündeme geldiği ve neoconların bundan çekinmeyeceklerini düşündüğüm olaydır.
http://www.milliyet.com.tr/2006/07/27/son/sondun22.asp

(bkz: keser doner sap doner gun gelir hesap doner)

bir dolardaki israil yıldızı her şeyi açıklıyor gibi.

savasta ki, bana kalirsa en aci veren goruntu israilli cocuklarin bombalara, fuzelere mesaj yazmalarinin fotograflaridir.

gozden kacan bir hadise var...

bu savas basladiktan sonra filistinli bazi gruplar tek tarafli ateskes ilan etti!

hayir ben filistinde de savas olsun demiyorum...
lakin dusunuyorum... eger birileriyle catisma halindeysen ve onlari belkide cok zayif yakalayabilecekken neden ateskes ilan edersin?

ben olsam etmezdim... akil var mantik var...
ama bunda bir is var...

politik hayatin bir parcasi olmak dedikleri bu olsa gerek herseyden ote hayallerin hayatin iste hepsi burada, dunyanin sekline itirazi olanlarin yontemlerinde ve simdilerde sosyal demokratlarin naralarinda hayatin. bu iste ozgurce yasamak icin mottosuyla birlesmis milletlerin korkaklikta birlesmeleriyle daha bir mesruluga uzanan, yillardir alistirildigimiz yasamin parcasi sandigimiz aslinda bir oyuna donusen hayatta parcalanisimizin son adimlarindandir.

duygusal politika olmaz

condalize rice ’ın lübnanı ziyareti süresince hiçbir saldırı gerçekleşmemiştir.

israil’in artık iyice raydan çıktığı olaylar zinciridir. dün alınan haberlere göre israil birleşmiş milletler binasını da vuracakmış neredeyse. diğer ülkelerin bu adamları sadece kınamaları yeterli değildir, en azından caydırıcı bir yaptırım uygulamak şarttır.

beni kahretmektedir.

http://fromisraeltolebanon.info/ adresinden görülebilecek neoliberal demokrasi çılgınlığı.kan görmek istemeyenler bakmasın.

ankarada israil büyükelçiliğinin önünde 12.15’te bütün kitle örgütlerinin katılımıyla savaşı protesto eylemi yapılacaktır. sesimizi duyuralım.