islam ın kaybettirdikleri

bazı şeyleri kaybettirsede bize en parlak çağımızı yaşatacak kadar getirisi vardır. yabana atılmamalıdır. tartışmaya açık bol bol beyin fırtınası yapılabilecek bir konudur.

(bkz: kadın erkek esitligi)

(bkz: cehennem)

allahsızlık, ahlaksızlık, ikiyüzlülük, günahlar...vs

fuhuş, kısa yoldan haram para, alkollü içecekler, kendini kaybedercesine eğlenmek vs... daha birçok iğrençlik insana tatlı gelen şeylerdir.islamiyet ise bizi, bu tatlı gelen fakat dünyanın en acı zehri olan pisliklerden korumak ister.binaenaleyh bize tatlı gelen şeyler yasaklanınca çok şey kaybedilmiş gibi görünür.bu, müslümanlar için de böyledir (vesvese denilen olay) buraya kadar olanlar madalyonun bir yüzü.diğer yüzüne bakacak olursak;

yukarıda saymış olduğum şeytan işi pislikler neden günah, neden haram sayılmıştır hepimiz az çok biliyoruz...ve bir müslüman olarak biliyoruz ki islamiyet bize en uygununu seçer.bu haramlardan sakınılırsa, inandığımız gibi diğer dünyada sayısız güzelliklerin olduğu, anlatmakla bitmeyecek olan cennete nail olunur...

hülasa islamiyet insana hiçbir şey kaybettirmez bilakis göremediğimiz ve tahmin edemediğimiz kadar çok şey kazandırır...

sonuçta inanmayan insana bu yazdıklarım bir şey ifade etmeyecek, inanmak, anlamak istemeyeceği için bu yazdıklarım da boşa gidecek...

(bkz: koşun lan koşun yeni polemik çıktı)

islam’in kaybettirdikleri yoktur ancak ve ancak muslim ve gayimuslimlerden ibadet hazzi alamayanlarin kazanamadiklari vardir.

guzel yurdum acısından;
(bkz: rahip cinayetleri)
(bkz: sivas katliami)
(bkz: malatya kitap evi baskini)
(bkz: izmirde rahibin bicaklanmasi)

islamiyetin yanlis yorumlanmasının kaybettirdikleri demek daha dogru olur belkide

fazla önemseyen kişilerin bu dini saptırmak suretiyle orta halli inanan kişileri dinden soğutması

başlığa girilen bazı entryler, bazı kişilerin hiçbirşey kaybetmediklerini gösteriyor. mutlu olabilirler.

biraz da okuyabilirler mesela. masal ya da propaganda kitaplarından değil, gerçek tarih kitaplarından, anılardan bahsediyorum.

bugün ingilizce’nin işgali altında olan dünyada; o ilkokul seviyeli propaganda kitaplarında "ortaçağ karanlığı" olarak tanımlandığı devirde arapça ve farsça’nın bilim, kültür ve edebiyattaki yerini öğrenebilirler mesela.
ortaçağ’da, karanlıkta olanın osmanlı/islam coğrafyası değil avrupa olduğunu da görebilirler belki.

cami buradaysa, kilise orada, havra şurada; kam nerede, baksı nerede hacı?

her vesile ile evet her vesile ile, hadi bir kez daha, her vesile ile; dine, dindarlara, onların şahsında akp’ye, gül’e, gülen’e... saldırıp tıynetlerini ortaya koyuyor birileri, tekrar tekrar. artık taşlar da bağlı değil!

madem o kadar aydınsın, aşmışsın lak lak edeceğine, bir -çividen vazgeçtik- raptiye dürt şu duvara da senin de bir eserin olsun. biz hepimiz yanlış anlamışız islam’ı, bu arkadaş süper anladı, esasen çok zekidir...

yarım yamalak bulunan eleştirel düşünceyi de öldürüyor bu yorumlar. islam’a değil eleştiri, islam adına yapılan bazı yorumlara, uygulamalara elbette. bazı cemaatlere, akp’ye bilmem neye. deniz baykal nasıl oturuyorsa o koltukta, bu düzen de böyle dönüyor işte. maymuna bak!

camide ayakkabılar kayboluyor.

el kaide ve bilimum terör örgütü yüzünden bütün müslümanlara terörist gözüyle bakılması.

kendini kaybeden bünyenin suçu islama atma reaksiyonunun ürünüdür. hiçbir ideoloji ya da din kişiye bir şey kaybettirmez. arkasında insan olan her etken tabi ki insanın denetimindedir. onu kazanmak da, kaybetmek de...

ihtiyacından fazlasını olmayanlara dağıt emri veren bir dinin ezilene değil de mülkiyeti kendi elinde toplamaya çalışanlara birşeyler kaybettirdiği açıktır.yıllarca sömürülen insanlara birşey kaybettirdiği söylenemez bu durumun. şimdi bu bilgi ışığında değerlendirelim egemen sistemi ve uğraşı alanı coğrafyayı.

kaybolmuslugu yok eder. yerine ahlak ve sevkati koyar.

insanda dogu$tan varolmasi gereken hayvan sevgisini kaybettirir mesela. her sene iki uc gun icerisinde milyarlarca hayvan bogazlarindan kesiliyor sokak ortasinda din ugruna islam ugruna. ateist degilim ama bu tur $eyleri kabullenebilecek kadar da musluman degilim demek ki.