insanların değişmesi

kacinilmaz bir olaydir. ozellikle 25 yas alti insanlarda bu degisime bir de buyume ve olgunlasma eklenir ki can ciger oldugunuz insanlari taninmaz hale getiren bir olaydir.

sorun aslinda degisimde degildir, insanlarin farkli yonlere dogru gelismesi sonucu kaybolan ortak noktalar iliskiyi bir arada tutan son seyin de sessizlesip kaybolmasina sebep olur.

suphesiz ki insan devamli gelisen dunya ve cevre etkisiyle dogumundan olumune kadar surekli bir degisim icindedir.bu degisimin kisiye oldukca katkisi bulunmaktadir lakin gelismek ugruna ozunu ve benligini kaybeden insanlardir degismesinden yakinilan kisiler.

ister istemez,insanin aklina baris manco’nun bir sarkisinda gecen, "dunya donuyor dostlar,ben donmusum cok mu?" sozlerini getiren,fakat degistigi dusunulen insana karsi bu sozlerin sarfedilmesinin kabalik olarak nitelenebilecegi durum...

yillar gectikce yasananlar nedeniyle hayata bakisinin,karakterin farkli bir olusum gostermeye baslamasidir.degismeyen insan kendini gelistiremiyor,yerinde sayiyor demektir.

degismeyen tek sey degisimdir