inisiyasyon

kimi ansiklopedilerde bireyin spiritüel gelişimi için, ‘spiritüel tesir’i alıp aktarabilen bir üstadın sert ve sürekli kontrolü altında, bir düzen ve disiplin içinde, sınavlara dayalı tarzda, metodlu olarak eğitimi şeklinde tanımlanmaktadır. inisiyasyon sözcüğünün kökeni, latince’de “bir yere girme, iştirak etme, kabul edilme, başlama” anlamındaki “initium” sözcüğüdür. osmanlı tarikat geleneğinde bulunan “süluk” kelimesi de, “iplik, sıra, dizi, yol, meslek, tutulan yol” anlamlarındaki arapça “silk” sözcüğünden gelmektedir. bir inisiyasyonda üstad (inisiyatör, mürşid) tektir, öğrenci (inisiye adayı, mürit) ancak inisiyasyonu tamamladığı zaman inisiye olur. inisiyasyonu tamamlamamış olanlara inisiye denmez.

bir acidan bakildiginda inisiyasyon; inisiyatör denilen kisilerce verilen, bilgilerin aktarimi sayilan, sureci 7 asamayi kapsayan, bu surec sonrasinda bilgileri alan kisinin tanrilastigina, inisiye olduguna, kamil insan olduguna inanilan egitim sureci.
(bkz: kamil insan)
(bkz: inisiye)