ilkokullara konser vermek

kesinlikle verilmemesi gereken konser cesidi.

(bkz: liselere konser vermek) .

ilkokul öğrencilerinin dikkatini çekmeyecek olaydır. zira kendileri balonun okun bokun peşine düşmekten konser falan izleyemezler.

öğretmenlerin sık sık mikrofonu alıp "çocuklaar, sessiz olun bakiim. öküzcan, sende geç çabuk yerine" şeklinde müdahale ettikleri "müzikaos" durumlarıdır. birbirini itip kakmakla meşgul öğrenci güruhundan dolayı pek verimli olmaz. konser, konser olmaktan çıkar ve öğrenci güreşlerinin fon müziği görünümüne bürünür.
ama yıllar sonra bile oralara kadar zahmet edip gelmiş, müziği zengin fakir ayırt etmeksizin ayaklarına kadar getirmiş müzisyenleri o minik yumurcaklar kalpten hatırlar ve taktir ederler. o an ilgileri başka yerlerde olabilir ama yürekleri müzik yapanlarladır.
o öğrenci kitlesinin içinde artık 45 yaşına gelip kahvede arkadaşlarına "bu yaşıma geldim, bir konsere bile gitmedim" diyecek birileri çıkmaz. televizyonda gördükleri müzisyenleri artık uzaylı gibi bakmayı bırakırlar ve "aslında bende yapabilirim" deyip müziğe yönelebilirler.
sanatçı insan elbette içten içe taktir edilmeyi ve saygı görmeyi ister ama bazen bu yıllar alabilir.

öncelıkle konser verılecek ilkokullulara konserın ne demek oldugu anlatılmalı.böylece bilgi sahibi olmaları sağlanmalı.sonucunda yine aynı şekılde anlamıcaklardır.kısacası olmaz böle bi şey.

veletlerin konuyla alakasız şarkılar istemesi muhtemeldir.

sahneye şapkalı çıktığınızda;
-abi siz manga mısınız?
sahnede zıpladığınızda;
-olum sahneyi sıralardan yaptık fazla zıplamayın kıracaksınız..
sahnede en baba rock parçadan sonra;
-ceeee zaaaa..ceeee zaaa
sahneden inerken;
-yazın ortasında gök gürültüsü ve sağanak yağış..

(bkz: mustafa4çelikilköğretimokulu)