herkesin sucu var

sagopa kajmer eseri.


sagopa verse:
canini yakacak eller uzatiyorlar insanlar.
kaç rüyani yakaladin? ben bir kaçini ama soyut.
kolunu jiletin keskinliğiyle keser birisi yazar koluna
ben vücuduma değil yapraklarima yaziyorum.
ben hep o küçük çocuğu düşünerek yazoyirum
hiç de mutlu değildi ve ayna karşisinda çekingen
sahipliği zayif bir bedene siğdirilmiş güç
burnunu sürtmekten, iyinin kokusunu almam güç.
turnanin gözünden vurmak için zamana ihtiyaç varmiş
hedefim başkalarinin da hedefiymiş , neymiş işim zormuş.
tüm bunlari kim uydurmuş. eğilip nasihat veren ağizlar kokmuş
tanişlarimin gülümsemesi hafizamda kayitlidir
yapmacik bir gülücük atma aninda anlaşilir
şeytanin gücü yaninda çelimsiz bir savaşcisin
melek olmaya kalkma kötüye çok yabancisin
bugün senin için hayat bitiktir ama yarin?...
yumruk yemek istemiyorsuntadini sakla tokadin.
güneş soğuk, yağmur durmak , zaman katliam zaten.

nakarat:
hepimiz sorumluyuz herkesin bir suçu var
zaman aşimina uğrar yada hişimina rastlar
bunun için gözün ağlar kafan duvara da toslar
yazik o kadar dost var, inandiklarimizin arasinda çok fark var

kolera verse:
anlayamadilar anlaktiklarimda mana var
içlerinde mağaralar haklisin birazcik dar
raydan çikmiş kara tren birbirine girmiş katar
taşidiği bayrak altinda ezilmez bi alemdar
babm ağzi bozuk olandan haz etmez
baba bu kez affet ama bunlarin hepsi ayni bok
benim bunlara karnim yok arafta yüz kömür kok
en korktuğum şey demekki kaybedeceğim bir şey yok
herksin bir itibari vardi bence kendince
konuşömalarin arti yüzünde veren seni ele
2 elim arasinda kafam daldim ama derinlere
orada bir kalem buldum yazdim en zekilere
bana kafayi takmasin facialar
yoksa koluna beni takar onun eşi olmak istemem
züğürtleyince tüccar eski defterleri açar
kalir naçar, yine beni bulsun istemem
konuşurken senden fazla teklemem
vaktim yok dinlenemem ki ben
demek bozdu kendini asli verem oldu kerem
ben pineklemem kafa tutma beni yürüyorum
gir dünyaya gürgülen.

(bkz: masum degiliz)