harry potter

tatlı çocuk. doğruya doğru şimdi allahı var. sonra iyi kalpli de. kötülerin ezeli düşmanı falan. ailecek seviyoruz.

kendisi bizim şirkette çalışıyor. hatta az önce kahve almaya giderken yanımdan geçti de çelme taktım ibişe. gerçi ben ne kadar kendisine heri potır desem de, kendisi bana her seferinde; angelus bey, benim adım nazmi, deyip duruyor. bi’ karışıklık var sanırım diye düşünüyorum bu anlarda. ama sonra, yüzündeki o eblek ifadeye her baktığımda bir yanlışlık olmadığını anlıyor, ısrarlarıma devam ediyorum.

çok da alçakgönüllü bir çocuk. öyle her yerde "ben büyücüyüm, accio kahve, furnunculus patron" diyen bi tip değil. kimliğini gizler, akıllı olur. bela çıkarmaz.

(bkz: harry potter and the deathly hallows part 1)

(bkz: harry potter and the deathly hallows part 2)

tam bir baş yapıt konunun güzelliği bir yana konuyla ilgili tarihi derinlik ise bambaşka bir eser jk rowling muhtemelen üstüne daha iyi bir eser koyamıyacak ama olsun kendisini ölümsüz yazarlar arasına yazdırmaya yetti.

filmdeki oyuncularla aynı yaşta olmamdan mütevellit çocukluğum ve ergenliğime büyük katkısı olmuş kitap ve film serisi.

tekrar tekrar okumaktan vazgeçemeyeceğim fantastik kitap serisi. ayrıca vücudumda kitaptan bir alıntıyı da dövme olarak taşımaktayım.