gelen hapşırigin kaçmasi

acayip sinir bozucudur. kimi zaman güneşe veya herhangi bir ışığa bakılarak hadi ne olur gel seni istiyorum mesajı verilmeye çalışılsa da kimi zaman fayda etmez. bi de hıyar bir biyolojici güneşe baktığımızda hapşırmamız gözlerdeki sinir uçlarından değil de burnumuzdaki sinir uçlarındandır demişti. yıllarca denedim denedim, hep olan kaçan hapşırıklara oldu. ona da burdan selamlar.

ilk kez olduğunda pek sallanmaz aslında, ama rahatasızlık verici bir durumdur, yani yaklaşık 5 dakika boyunca, hatta ve hatta hapşırana kadar bir huzursuzluk oluşur bünyede, konuşmalara katılamaz olursunuz, beyin tamamen ona kanalize olmuştur artık..hapşurmalısınızdır!
birden aklınıza gelir, yukarı bakarsam hapşurmam geri gelir herhalde diye..bakarsınız gelmez ibne..bakarsınız bakarsınız boynunuz ağırmaya başlar..her an hapşurabilecekmiş gibi hissedip sevinirsiniz, ama hayır, alay ediyordur sanki sizinle..bir kovalamaca misali, siz kovalarsınız, o kaçar..eninde sonunda elinize geçer elbet, işte o an rahatlar, günlük aktivitelerinize geri dönersiniz..

genelde hapşurmadan önce birinin çok yaşa demesiyle gerçekleşen can sıkıcı olaydır..

(bkz: kaçan hap$ırık kovalanır)
(bkz: kaçan hap$ırık büyük olur)

hele bir de yanınızdakiler siz daha hapşurmadan çok yaşa dediyse...daha bi beterdir durum

biraz karabiber belki çare olabilir yad da güneşe bakmak işe yarayabiliyor.

dünyada en nefret edilen şeylerden birisi.kendinizi psikolojik ve fiziksel olarak hazırladığınız sırada burnunuzun ucuna kadar gelen bu eylem tam çıkacakken geri kaçar ve o ana kadar ki tüm çabanız boşa gider.suratınızdaki salak ifadeyle kalakalırsınız.buruşmuş bir burun ve her an patlamaya hazır görünen bir ağız.burnunuzla oynarsınız,derin derin nefes alırsınız ama artık herşey yalandır.giden gitmiştir.