fen lisesi

tüm öğrencilerinin asosyal,ot,içine kapanık olduğu koca bir yalandır.tabi ki tek tük vardır böyle otlar lakin çok aktif ve kafa dengi adam bulmak da mümkündür.sanılanın aksine orada da dersler kaynatılır hocasına göre şamatanın allahı da yapılır.arada tek tük imalat hatası çıksa da seviyeli insanların olduğu bir okuldur.yine sanılanın aksine insanlar tenefüslerde bile harıl harıl ders çalışmazlar. basket potası neyin de vardır oynayanı da çoktur.burada okuyan adamların hepsi kısa boylu şişman sivilceli tipler değildirler.her okulda olduğu gibi burada da vardır her tipte insan ama genelleme yapmak yanlış olur.boy ortalamasının hayli yüksek olduğu dönemler de görülmüştür.ne kadar seviyeli,zeki ve esprili tipler olsalar da hep bir önyargıyla karşılaşırlar.yeni tanıştığın, muhabbeti koyulaştırdığın kişi okulunu söylediğin zaman sana eyvallah diyebilir,saçma bir tavırdır.nedense fen liselilerine karşı bir nefret bir korku vardır insanların içinde.bu adamlar uzaydan gelmemişlerdir,korkmayın yemezler.gerek okulda gerek dersanede hocalar hep birşeyler bildiğini sanıp konu anlatırlar.sınavlar kazıktır genelde.müfredat ağırlaştırılmıştır.fen lisesinde okumak kolay değildir.anlatılan efsanelerden sadece bu doğrudur.

buranın öğrencileri yemek yer su içer bi de ders çalışır.
(bkz: ot gelip saman gitmek)

kaliteli okullardır
fakat bu okullarda okuyan öğrenciler hocalardan daha zeki oldukları için kaprisli hocalardan geçilmez bu okullar.

en güzel ve aynı zaman da en bunalımlı yerlerdir.
şayet iki depresyon atlatılmıştır hiç tedavi görülmeden.artık hiç bir şey üzemez bulut u o yıllardan sonra.

bir sürü kardeşiniz olur bu okullarda.kaç yıl geçerse geçsin aradan bir yerlerde karşılaşıp sarılırsınız o yıllara inat.

ilk iki ay yemek yerken ve annemle konuşurken ağladığım okulum.e tabi ilk defa evden çıkmak ve yatılılık.

şimdiki sistemle kazanmak için göt isteyen mekanlar.hatta kazandıktan sonra daha bi göt ister..

eskiden öğrencilerin hepsinin yatılı, şu anda ise tercih olarak yatılı olduğu için diğer liselerde okuyan öğrencilere göre sosyal oldukları bile söylenebilir. 24 saatinizin beraber geçtiği ilk sene 96, ikinci sene 60 civarı, son sene ise 40’a yakın arkadaşınız, hayat boyu dostunuzdur. birbirine çocuk yaşta bakmış, büyütmüşlerdir. bağları çok kuvvetlidir.

dersler kaynatılır, kopya çekilir, kız kavgası olur, bircok öğrencinin sigara sotesi vardır. yani diğer liselerden farksizdir öğrenci prototipi olarak.

ama mezun olmak zordur, eski sistemde benim gibi lise 2 mayıs ayında arkasına bakmadan kaçan öğrenciler görülür, sayılarıda çoktur.

muhendisleri yetistiren mihenk taslarindandir.

açılma amacından tamamen sapmış kurumlardır.buna rağmen hala en başarılı öğrenciler buraya gelir ve genelde geldikleri gibi en başarılı şekilde buradan çıkarlar.

öğrencilerinin toplumda, sosyal yaşamda çok rahat ayırt edilebildikleri lise. ne yazık ki suratlarından belli oluyor fen liseli oldukları. damga gibi birşey var sanki.

onca ozel lise acilmasina ragmen, her yil hocalari dersanelere transfer olmasina ragmen ossde birinciligi hicbiryere kaptirmayan okul.

ogrencileri hazirlik sinifindan muaf tutarak yabanci dil ogretmeyen, surekli ders calistirip, belki zeki bilgili ama asosyal insanlar yetistiren okul turu.

basarisinin tek kaynagi zeki ogrencileri almak olan, onlara diger devlet okullarindan arti bir sey katmayan(belki asosyallik) bir arkadasin bahcesinde tek bir pota bile olmadigindan tercihine yazmadigi(bu arkadas istanbul erkek lisesine gitmektedir)okul.

bana yasam(ama)nin ne oldugunu ogreten canim okulumun turu.

(bkz: kayseri fen lisesi)

normal insanlari inege ceviren ilim irfan yuvasi

(bkz: anadolu lisesi)

ogrencilerin kaymaginin bulundugu okul turu.

buradan mezun olan ogrenciler, 3. tercihlerini tuttururlarsa, veya ilk 1000’e giremezlerse yillarin asiladigi asosyalligin hesabini kimden soracaklarini dusundugum genellikle gözlüklü,sivilceli, hafif tombul formatta ogrenci yetistiren ilim-irfan kurumu...