fakültenin kapısı

en çok, bir çoğunun normal yaşantısında örtündüğünü orda anladığım, yanında, yöresinde örtünen kızları, bir sene sonra farkettiğim mahal.

bir mehmet efe şiiri.mızraksız ilmihal-sayfa 42,43

sur gibi yükseliyor
her gün biraz
biraz daha dikleşiyor
ayaklarım ne çabuk yaşlanıyor
ayaklarımda sümerbank
indirimli pabuçlar
burslarım ve harçlarım
buyrun memur bey kimliğim
numaram 163
edebiyat ögrencisiyim

fakültenin kapısında tükenir kendiliğim
tükenir gülüşlerim
üstüme kapanınca
fakültenin kapısı

ben diğerlerine hiç
benzemiyorum hocam
parmak kaldırıp rahatça
soru filan soramam
evet,aşık ta olamam

fakültenin kapısında
kucağımda kitaplar
dağılır kitaplarım
çözülür diz bağlarım
üstümde gazeteler
televizyon kablosu
manşetlerde fotografım

mecliste kararname:
inanabilmem için
hocam,insan yüreği
hangi yasaya uyar?

fakültenin kapısında
yıkılıyor üstüme
üstümde gazeteler
televizyon,ışıklar
anne,adam olamadım
kendimden vazgeçemedim
fakültenin kapısında
saçlarımda bulutlar

bir bilseniz arkamda
ne karanlık güçler var
bu ülkeyi mahveden
ne varsa arkamdalar
bakın hocam,
ne kadar korkunç bakışlarım var
uzaydan gelip durmuşum
fakültenin kapısında
dört yanımda bağırışlar
bir uçuruma açılır
fakültenin kapısı

fakültenin kapısında
kucağımda kitaplar