depresyon

en basit belirtisin de bile hemen önlem alınmalıdır.yoksa depresyondan çıktıktan sonra depresyon günlerini özleyip tekrar depresyona girersin.gariptir.

"bilinir ne usta olduğum içlenmek zanaatında
canımla besliyorum şu hüznün kuşlarını"

cemal sureya

içime aldığım şeydir.

tam manasıyla gerçekleşmeden ufak ufak belli eder kendini. bünyenizde, beyninizde, ruh halinizde bir şeylerin ters gittiğini, içinizden bir şeylerin uçurumdan aşağı düşer gibi olduğunu hissedersiniz ve mutlak sonu beklersiniz. durum-vaziyet buysa, şimdiden hırkaları hazırlamak gerekir.

depresyon insanın kendi götünü yemeye çalışması ve hemen akabinde bu yaptığı şeyin saçmalığını farketmesidir. bunun gibi, yapılan her şeyin saçma gelmesi durumudur.

hırkası falan olan teknolojik ruhsal rahatsızlık.

ruhun isyanı hiç bi şey sizi mutlu etmez hiç bi şeyden haz alamaz olur insan hafta içi çalışan hafta sonu ise evde pinekleyen hiç bi sosyal aktivitesi olmayan bi bitkiye çevirir insanı evde oturursunuz sürekli yersiniz tv izler sıkılırsınız kitap okur sıkılırsınız kesinlikle sokağa adım atamazsınız korkarsınız sonra yine yersiniz yatarsınız kalkarsınız bu bi süre böyle devam eder gün gelir an olur biri gelir çıkarır sizi bu durumdan artık çıkmışsınızdır depresyondan hemen süslenmeye başlarsınız en güzel kıyafetleri çıkarırsınız ama içine giremezsiniz fermuarı açılır dikişleri patlar çekmiş heralde dersiniz basküle çıkarsınız on kilo almışsınızdır ruhunuz bunu hazmedemez ve size kucak açmış depresyona koşa koşa gidersiniz
(bkz: kısır döngü)

neden mutlu degilim , neden mutlu olamiyorum, yanlis yerdeyim,yanlis zamandayim , aglamak istiyorum , yalniz kalmak istiyorum , kimsenin olmadigi bi yere gitmek istiyorum...acinin , kederin , huzunun olmadigi,kendimle olabilecegim gozyasinin olmadigi bi yere gitmek istiyorum..

uzgun,bos hissetme,umutsuzluk,caresizlik,sucluluk veya degersiz hissetme,halsizlik,istah ve uyku duzeni bozulumu,sinirlilik hali ve cabuk aglama,unutkanlik,kararsizlik gibi olaylarin bir araya gelerek bunyeyi tahrip etmesi.

nam-ı diger efkar-ı mutemadi

belirtileri uykusuzluk,sinir,umutsuzluk,iştahsızlık,hayata küskünlük,ölme isteği olan psikolojik rahatsızlık.

(bkz: agir depresyon)

5 yıldır beraberinde getirdiği bir yığın ek rahatsızlık ve götürdüğü gençliğimle pençesinden kurtulamadığım hastalık.
üniversite vizeleri, korkular,devamlı tetikte olma durumu, eve gidip gelmeler,görüşmeler,sinir krizleri,düzenli cinsel hayat,tartışmalar,kırıp dökmeler,arkadaşlarla yemeğe çıkma,uykusuz geceler,takıntılar,,yalnız gezintiler,yüksek alkol,dışlanma,sözlenme,eve çıkma,okulun bitmesi,iş görüşmeleri,ayrılık,yatış,ilaçlar,prof.lara harcanan sıfır araba parası,hezeyanlar vs.. vs.. arasında gidip gelen bir yaşamdır depresyon..

alışkanlık yaratır.

cokkun bir ruh hali, ilgi kaybi yada yaptiklarindan zevk almama, gunluk is ve gucunu yapamama, gunluk islere karsi isteksizlik.

genel yargi bir cesit ruh hastaligi oldugu yonunde olsa bile bazilari icin bilinci-bilincsiz yapilmis bir yasam tarzi secimidir. ne her onune gelen insanla konusmamak (onu degersiz gordugunden veya konusmak pek fazla onemli gelmediginden yada sadece konusmak icin mecalin olmadigindan dolayi) bir hastaliktir,ne de mutlu olmamak. mutlu olucak pek birsey bulamadiklari dogrudur depresyondakilerin, ama hayatta gercekten mutlu olunacak birseyin olmadigi gercek te olabilir. bu yuzden haplarla bu gercek unutturulmaya calisilir.

belki de kurtulmanin tek yolunun sevilmek, ilgilenilmek hatta simartilmak oldugu ruh hali. yorganin altinda "lutfen kimse gelmesin, ben burda sessizce oliim hatta" diye dusuncelerinden kacmaya calisan bicarenin yanina "hadiii kalh yemek yiyceez!" diye degil de, "hadi gel, yalniz degilsin, ben burdayim. bosver gerisini." diye gelmektir belki cozum prozac fln da diil..birinin elini tutup seni kaldirmasidir.. o biri hic gelmez ve sen de gecici bir sure ara verirsin depresyonuna, sonradan daha siddetlisiyle bulusmak uzere..."niye ki tum bunlar" sorusu birakmaz ki hic seni..

sik sik karsilastigim hadise (bkz: depresyondayim)

surekli icinde bulundugum ruh hali.bu sure icinde morveotesi’nin 23 sarkisini dinleyesim gelir surekli.

psikiyatristlarin "yemende sorun var mi? uykunda duzensizlik var mi?" ve "dikkat sorunun var mi?" sorularindan herhangi ikisine verilen yanitin "evet" olmasi sonucu koyduklari teshis. yazarlar anti-depresani, "uyku filan yapmaz,sadece rahatlatir" diye palavra da sikarlar. "bir ay sonra bir daha gel,goriim" derler, biter.