kapıyı ört de içerisi soğumasın.
demek şimdi gidiyorsun
ahmet kaya çok içli okumuştur bu şiiri. ardındaki içli besteyle.
"şimdi sen gidiyorsun ya, herkes sana benzeyecek"
<bkz:> akıllara zarar
yusuf hayaloglu siiri.
demek simdi gidiyorsun;
yazdigimiz son siir oyle yarim kalacak!.
demek simdi gidiyorsun;
kuslarimiz acikacak, saksilarimiz artik sulanmayacak!.
demek oykumuzu bir ruj lekesi gibi yapistirip
aynanin sahtekar yuzune
-oy benim yaralim-
demek simdi gidiyorsun;
beni boyle toz gibi dagitip merdivenlerin dibine!.
her sey tamam diyorsun, git..
beni viran bir sehir gibi terk et..
haydi git!
disarisi ispiyon.. disarisi ihanet..
seni bir goren olmasin, dikkat et!.
dostlukmus.. olume yurumekmis..
ustune titremekmis.. vefaymis!..
ask dedigin, zavalli bir kapiyi duvara carpip
cikincaya kadarmis!.
bana komaz deyip
sancini bir kilo rakiya gomsen de gece yarilari,
-oy benim yaralim-
asil sanci, uyandiginda
butun odalari bos gorunce koyarmis!.
gitmek istiyorsun, git...
bir savasci asla vedalasmaz!.
durma git!
disarisi dinamit.. disarisi enkaz!
sunu cebine koy, ne olur ne olmaz..
eylul magdurlariydik, kimsemiz yoktu,
yaralarimiz aman vermiyordu canimiza..
kimseye kiymamistik oysa, masumduk..
rahatsiz ediyordu bizi bu yalanci tarih!
yirtilan bir pankart gibi
sehirlerin ortasina cig dusurduyse ofkemiz;
-oy benim yaralim-
en az bir karincanin yuregi kadar
namuslu ve caliskandi ellerimiz!.
artik bitti diyorsun, git..
kirilsin kapi - cerceve, kirilsin bu cam..
sorma git!
disarisi panik.. disarisi izdiham!
biliyorum, seni vuracaklar bu aksam...
ne cok fire verdik ust uste..
ne cok arkadas yitirdik bu tozlu yolculukta..
kimligi tespit edilmemis,
ne cok ceset vurdu zeytin guzeli aksamlarimiza!
buyuk utopyalar ve buyuk daglar gibi
icerden curumusuz megerse..
-oy benim yaralim-
her gelen olum yazmis,
her giden ayrilik islemis bu talihsiz gergefimize...
kendini ariyorsun, git..
aptal bir hayat kur, icinde beni barindirmayan
kalma git..
disarisi barut.. disarisi gardiyan!
yine bir tek ben olurum sana parcalanan...
demek simdi gidiyorsun;
sonunda bizi de cokertiyor bu kancik zelzele!
demek simdi gidiyorsun;
yikilan bir duvar gibi omrume devrile devrile..
demek mecburi istikametlerin,
ayriligi gosteren o adaletsiz kavsaginda
-oy benim yaralim-maralim
demek simdi gidiyorsun,
ve bana bir tek secenek kaliyor: gule gule!.
beni olduruyorsun, git..
kalmasin sende kahrim, kalmasin derdim
bakma git
kafami yumruklayip ardinsira aglarsam namerdim...
demek simdi gidiyorsun;
yazdigimiz son siir oyle yarim kalacak!.
demek simdi gidiyorsun;
kuslarimiz acikacak, saksilarimiz artik sulanmayacak!.
demek oykumuzu bir ruj lekesi gibi yapistirip
aynanin sahtekar yuzune
-oy benim yaralim-
demek simdi gidiyorsun;
beni boyle toz gibi dagitip merdivenlerin dibine!.
her sey tamam diyorsun, git..
beni viran bir sehir gibi terk et..
haydi git!
disarisi ispiyon.. disarisi ihanet..
seni bir goren olmasin, dikkat et!.
dostlukmus.. olume yurumekmis..
ustune titremekmis.. vefaymis!..
ask dedigin, zavalli bir kapiyi duvara carpip
cikincaya kadarmis!.
bana komaz deyip
sancini bir kilo rakiya gomsen de gece yarilari,
-oy benim yaralim-
asil sanci, uyandiginda
butun odalari bos gorunce koyarmis!.
gitmek istiyorsun, git...
bir savasci asla vedalasmaz!.
durma git!
disarisi dinamit.. disarisi enkaz!
sunu cebine koy, ne olur ne olmaz..
eylul magdurlariydik, kimsemiz yoktu,
yaralarimiz aman vermiyordu canimiza..
kimseye kiymamistik oysa, masumduk..
rahatsiz ediyordu bizi bu yalanci tarih!
yirtilan bir pankart gibi
sehirlerin ortasina cig dusurduyse ofkemiz;
-oy benim yaralim-
en az bir karincanin yuregi kadar
namuslu ve caliskandi ellerimiz!.
artik bitti diyorsun, git..
kirilsin kapi - cerceve, kirilsin bu cam..
sorma git!
disarisi panik.. disarisi izdiham!
biliyorum, seni vuracaklar bu aksam...
ne cok fire verdik ust uste..
ne cok arkadas yitirdik bu tozlu yolculukta..
kimligi tespit edilmemis,
ne cok ceset vurdu zeytin guzeli aksamlarimiza!
buyuk utopyalar ve buyuk daglar gibi
icerden curumusuz megerse..
-oy benim yaralim-
her gelen olum yazmis,
her giden ayrilik islemis bu talihsiz gergefimize...
kendini ariyorsun, git..
aptal bir hayat kur, icinde beni barindirmayan
kalma git..
disarisi barut.. disarisi gardiyan!
yine bir tek ben olurum sana parcalanan...
demek simdi gidiyorsun;
sonunda bizi de cokertiyor bu kancik zelzele!
demek simdi gidiyorsun;
yikilan bir duvar gibi omrume devrile devrile..
demek mecburi istikametlerin,
ayriligi gosteren o adaletsiz kavsaginda
-oy benim yaralim-maralim
demek simdi gidiyorsun,
ve bana bir tek secenek kaliyor: gule gule!.
beni olduruyorsun, git..
kalmasin sende kahrim, kalmasin derdim
bakma git
kafami yumruklayip ardinsira aglarsam namerdim...
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?