dedelerin telaffuz hataları

dedelerimizin istemeden de olsa sarfederek bizi güldürdükleri, kötü niyetli olmayan sözlerdir. aslında denmek istenen şeyden biraz daha farklı(!) bir söz sarfedilir...

dedemle beraber girdiğimiz spor mağazasında tenis raketi için titreşim önleyici küçük solucanımsı şeylerden arıyorduk. gördüğü ilk görevliye yaklaşan dedem, bombayı patlattı:

dede: evladım sizde vibratör var mı?
adam: efendim?
dede: vibratör vibratör. tenis raketleri için hani...
adam: (bozuntuya vermez) tabi efendim, buradan buyrun...

mutfak - mutbak

söylenişi: çokella - orijinali: chokella
söylenişi: meret - orijinali: bilgisayar

kişe-gişe
tarhan-tarkan
pep şişe-pet şişe
loganta-lokanta
nokayi-nokia
gibi bizi güldürmek amaçlı yapılan bir takım hatalar.

shevchenko ya şevketço diyen başka bi dede daha yoktur heralde.

dede: gızım sen oti bilir misin?
iç ses: oti ne lan? heralde içtiği bitkisel çaylardan bahsediyo.
hede: yok dede, ot, mot bilmem ben.
dede: niye bilmezsin halkın çocukları hep biliyor. beceriksiz kızım seni.
iç sesle karışık dış ses: halk kim lan? ne diye azarlıyosun ki beni, ne çayı içeceksin söyle gidip alayım marketten. allah allah

açıklama: dede aslında ütü bilir misin demek istemektedir. hede ütü bilmektedir ancak dedenin telaffuz hatası yaptığını bilmemektedir. işte bir telaffuz hatası hiç yoktan iki kalbi birden kırmaktadır. hazin!