cezmi ersöz

basit cümleler kurup, çelişkili düşünceler sunarak hangi kafada olduğunu merak ettiğim yazar.

lakin geçenlerde elime kitabının arka kapağında ki yazı cuk diye içime oturmadı dersem yalan olur.

kimi sevsem, onun hep uzakta bir sevdiği vardı, unutamadığı ilk aşkı ya da onu terk edip giden sevgilisi... kimi derinden sevsem, o bir başkasını derinden hatırlardı. öylesine çok sevdim ki onları, başkalarına duydukları sevgiyi anlatmalarını, sessizce, içim acıyla kanayarak dinledim. beni yitirmekten hiç korkmadılar; çünkü onlara göre fazla iyiydim; bu yüzden ilk anda vazgeçilebilirdi benden.
beni terk edenlerden tek isteğim olurdu. "ne olur, bir daha beni aramayın çünkü ben kolay unutamıyorum. çünkü ben size duyduğum o akıl dışı aşk yüzünden keder bahçemi dağıtıyorum. çocukluğumun o güzel bahçesini." böyle derdim onlara ama yine de ararlardı beni... soluksuz ve umutsuz kaldıkları bir gece mutlaka akıllarına ben gelirdim... o, yedek sevgili..

derinliğine kimse sevgili olamadı// c. ersöz

türk gençliğinin şiir zevkini arabeske boyayan şiir yazarı. suç onda mı, okurun da mı hala anlayamadım.

"bazen aşk gider ve sen yıllardır içinde yaşadığın yürekten valizler dolusu anılarla kendi yalnızlığına taşınırsın."

(bkz: bazen aşk gider)

"şimdi bu acıya bir son vermesi, kendisini terk etmesi, sonsuzluğa bırakıp gitmesi için birbirine yalvaran iki yüreğiz artık... ’’ayazda iki yürek’’ gibiyiz... sen benim şizofren aşkımsın... bense senin sızlayan vicdanın..." sözlerinin sahibi. insanı bu yaşta ergene çeviren adam.

" "sen artık bir başkasının sevgilisisin. "
yalnızca bu cümleyi kurmamak için bile ölmek isterdim."

"kalbimin eksik yanını sen buldun; beni öyle sev."

"hiç umut yoktu sende, o yüzden vazgeçilmezdin, vazgeçilmezimdin..."

"yanağımdaki gamzeden haberin yokmuş. hiç güldürmedin ki yüzümü…"

29-30 mart tarihlerinde olan imza günü şanssız bir talihsizlikle uykusuz imza gününe denk geldiğinden dolayı çok az sayıda hayranı gelmiştir. uykusuz standı önünde bekleyen uzun kuyruk ve cezmi ersöz standı önünde dolaşan 5 6 kişiyi karşılaştırınca acıklı bir durum ortaya çıkmadı değil hani.

artik "edebiyatimizi" , yaptigi ne kadar edebiyat oluyorsa, rahat birakmasini istedigim "yazar"dir kendisi. gencleri edebiyattan uzaklastirmaktan baska bir ise yaramaz "eserleri" ha bir de zaten bunalimli donemler geciren yavrucaklari iyice bunalmaya iter ve yavrucaklar ise bundan keyif alirlar donem itibari ile.
ps: donem derken; ergenlik.

güzel bir uyku sonrası kendisine gelebileceğini düşündüğüm yazardır. uykusuzluktan oluyor hep böyle.

bütün kitaplarını okuduğum kelimelere hayat veren insan...

adına aşk koyduğun o büyük boşluğa
ben koca bir hayat sığdırdım...
beni sevmemene isyan edip kaçmak,
sende aradıklarımı hayatla doldurmaya çalışmak,
ruhumun en büyük yanılgısıydı...
hayat bana en acımasız yüzünü
sevgini inkar ettiğim zamanlarda gösterdi...
ve şimdi asıl olmam gereken yerde,
hayata başladığım yerde,
kalbindeyim...
vazgeçilmez oluşunun sırrı bu işte:
senin olmadığın yerde ne olduğunu biliyorum...

cezmi ersöz

(bkz: bunun yerine murathan mungan deneseniz)
(bkz: o da kesmezse kafka verelim)

birkaç yıl önce leman da "hayat buysa .mına koyim" başlıklı bir yazısıyla ilgimi çeken yazar.
daha sonra bir mesele ile ilgili konuşma durumumuz olmuştu, görüşememiştik.

cezmi ersoz denilince nedense aklıma hep bir dansöz gelir. işte karşınızda cezmi ersozzz şırak şırak şırak..

güzel bir dansöz ismi olabilirmiş. ayrıca ben böyle bir edebiyatçı tanımıyorum.

(bkz: madem depresif bir kızım neden cezmi okumayayım)

lemanın romantik kahramanı. aslında bir karikatür olmasını dilerdik ama gerçek bülent ersoyla ortak noktası çoktur.

edebiyat diye laf salatası yapan ve bir çok kızın da hiç bir şey anlamadıkları için çok şey söylediğini sandığı yazar.

bırakallasen’in emmi oğlu.
teoman’ın yazar versiyonu, ego heykeli.
kitap yazmayı aşk günlüğü tutmakla eşdeğer kılan, daha vahimi aşk günlüğü diye bir edebi türün olmadığını bilmeyen sakallı zat.
hikaye yazdığını varsaysak büyü faktörüne saygı duymak mümkün olabilir ama cümleleri bir araya getirdiğimiz vakit 1.tekil şahsın sürekli esas oğlan olduğunu görüyoruz; yani hikaye değil. ya da çok daha vahimi adam cidden hikaye...
seviyor saymıyorum

"bir insan hiç mi doğru dürüst ilişki yaşamaz, devamlı mı aldatılır, devamlı mı sevdiceğini bi başkasına "kendi elleriyle" teslim eder, mevsimlerden devamlı kış mıdır, hiç mi ilkbahardan, yazdan nasiplenmez, üstü başı hep mi yağmurdan sırılsıklam olur, ayakkabısı çamurludur, burnu akar, nezledir" şeklinde derin ve bir o kadar da anlamsızca düşündürür insanı sabahın bir körü ölesiye uykusu varken. evet.