cemal süreya

dun sabah kahvalti yaparken arkadaslarla onun siirlerinden secmeler okuduk. bir kez daha hayran olduk kendisine. hakkinda da bir sey ogrendim. cemal sureyya soy ismindeki `y` harfini bir iddia uzerine kaybetmis. rivayete gore bir arkadasi ile - sezai karakoc -ayni kizdan hoslanirlarmis, ikisi de kiz icin yazdiklari siirleri birbirlerine okurlarmis. sonra iddiaya girmisler kim bu kizi tavlayabilecek diye ve kaybeden kiside unutulmayacak bir iz kalmasini istemisler. bu iz fiziksel bir iz olamaz diye dusunup isimlerinden bir harf dusurmeye karar vermisler. sezai karakoc kizi tavlayinca da cemal sureyya `y` harfinden birini cikarmis isminden..

#981065 de bahsi gecen iddia yeri istanbul bostancida bulunan hatay meyhanesidir.
bireysel edit:
ayda 1-2 cuma akşamları gider kendisini ve bu mekanın diğer önemli şahsiyetlerini yad ederiz.

bugünlerde, kendince doğrusunu bilmekle akla kaşık sallayan birçok şair namzetinin, başka türlüsünün de olduğunu hatırlamasına vesile olan, yüzü sevilesi, yüzü sesiyle kafiyeli şair; sevda sözlerine nur yağsın, çoğalsın...

" tam unuttuğunu sanırsın, karşına çıkar tebessüm eder ve yine bağlar seni kendine... yine inanırsın yalan olduğunu bilsen bile."

"*seni seviyorum*dan daha özel bir cümle de var: *sana güveniyorum*. çünkü herkes herkesi sevebiliyor; ama herkese güvenmiyor."

"karşıdan karşıya geçer gibi sev beni: önce bana, sonra bana, sonra yine bana bak."

"seni olduğun gibi seven insan için iyi gün kötü gün yoktur. ne zaman yanında olması gerekiyorsa o zaman yanında olur."

"belki o herşeye değecek kadar değerli senin için; ama unutma ki, sen de onun için kendini yıpratacak kadar değersiz değilsin."

"aklım mı? o yüzsüz bir misafir... hep sende kalıyor."

"bir kez daha diyeyim: özenle katlanmış bir mendil gibisin sil beni nolur kırk yıllık kirim pasım gitsin."

bir şey var şu bizim durumumuz ona benziyor

umarsızlığı yüceltmek mi desem?
renkleri beklemek belki...

durakta üç kişi
adam kadın ve çocuk

adamın elleri ceplerinde
kadın çocuğun elini tutmuş

adam hüzünlü
hüzünlü şarkılar gibi hüzünlü

kadın güzel
güzel anılar gibi güzel

çocuk
güzel anılar gibi hüzünlü
hüzünlü şarkılar gibi güzel

bu şirin sahibi. baştan aşağı şair.

üşüyor musun ? üzülme bee ! gel yanıma.. o kadar yaktın ki canımı; isınırsın. üşümezsin bir daha..[c. süreya]

...


cemal süreya vapuru
akşamüstleri giyince
ışıklı elbisesini
ince bir duman savurarak havaya
dansa kaldırır
kız kulesini...

(bkz: şiiriçi hatları vapuru)

seni seviyorum’dan daha özel bir cümle var: sana güveniyorum.
çünkü herkes herkesi sevebilir; ama herkese güvenmez.

ne de güzel söylemiş...

ülkü tamer ile iddiaya girip soyadından bir "y" harfi atalı bugün 55 yıl olmuştur.

sevenleri, 28 temmuz günü kulaksız mezarlığında kabrini ziyaret edicekler.

biliyorsun ben hangi şehirdeysem
yalnızlığın başkenti orası

bir de yine sevgili çocuk
biliyorsun kişi tutkularıyla
yalnızlığını adlandırıyor o kadar.

madem sevmiyorsun sahip çık gözlerine, dönüp dolaşıp değmesin gözlerime!

"acı çektikçe insan olgunlaşırmış.. yalan be ! ilk önce kalbin kırlır, sonra çürümeye başlarsın."

sözlerinin sahibi kişi.