1993 tarihli al pacino ,sean penn ve brian de palma buluşması film.
biraz scarface biraz once upon a time in america gölgeleri üstüne düşse de çok başarılı bir iş söz konusudur.
’yeterince yaşlandığında herkesin sizi ölüdrmek için bir nedeni olduğunu hatırlarsınız’ sözleriyle carlito brigante nin yolunun sonu görünmeye başlar...
carlito s way
süpriz sonlu hayal kıran filmlerden
al pacino’nun son sahnede sedyede götürülürken ki tiradı tekrar tekrar izlenip ağlanası film. en sevdiğim film diye baş köşeye koyamasam da beni bu film kadar duvardan duvara vuran, bir köşeye sıkıştırıp sessiz soluksuz izlettiren bir film görmedim. kız olsa aşık olurdum pacino’ya kesin. o zaman da bu rol pek anlamlı olmazdı.
çocukluğumdan beri kullandığım nick hep carlito veya carlitto olmuştur sebebi de tabi ki bu filmdir. buraya üye olurken de kullanaydım ya a salak kafa.
(bkz: carlito nun yolu )
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?