büyüdüğünü anlamak

otobüse bindiğinizde yer vermektense yer beklediğiniz zaman...

ayakkabı numaranız 1 numara daha büyüdüyse..
t-shirt converselerin yerini kumas pantol , gomlek ve kundura aldıysa..
eskiden pipinizi gosterdigınız teyzeler artık sizi pek hos karsılamıyorsa..
buyudunuz demektir ..

çocukları sevmeye başladığını anladığın an

her yaşta hissedilebilinen histir.
bir çocuk aynı zamanda bir büyük gibi;bir büyük de aynı zamanda bir çocuk gibi hissedebilir.zira çocukluk diye bir şey yoktur,dünyaya alışma süreci vardır.

bir gun eski oyuncak arabalarınızla guzel guzel oynarken sizi o kılıkta gorup sırıtan insanlarla karsılasmak

ilkokul arkadaşlarınızla "ende tura bir ki üç" oynamak yerine, "kim, kiminle, nerde, ne zaman" oynamak..

otobüs koltuğuna oturduğunuzda öndeki koltuk sebebiyle bacaklarınızın sığmaması ve koridora doğru dönmeniz den anlaşılacak olay

veya arabada iken koltuğun ucuna otururken artık koltuğu geri itmek zorunda kalmanız

küçükken yaptığın şeylerin aklına gelip ülen amma salakmışım diyip haa demekki ben büyüdüm diyebilmek

çözülmeyi bekleyen sorunlar giderek arttığı zaman.

yaşlandığını hissetmek gibi bir farkındalıktır.

askla ilgili sacma sapan onyargilardan kurtuldugunuzu, hicbirseyin imkansiz olmadigini gordugunuz zamandir.

aynada arka tarafimiza bakinca hissettigimiz gelisim.
(bkz: got)

hayatın gerçeklerini fark ettiğin an.

(bkz: ne gerek vardıki)

sorunlarla başa çıkabilmeyi öğrendiğimiz an.

kapı deliğinden parmak uçlarında durmadan rahatça karşı komşuyu röntgenlemeye başladığın an.

iktidarın, evdekinden çok daha acımasız olarak her yerde olduğunu ve büyümenin bir anlamının olmadığının anlaşıldığı andır.

söylemek istediklerini söylemeden önce düşündügün ve kendini kısıtladıgın ve ya depresyona girebildigimi ya da bildigin ama kendine bile itiraf edemedigin seyler oldugunu hissettigin an.

yanında resmi onaylı kimlik taşımaya başladığın andır

(bkz: menars )

gün gelir anlarsin,
sadece ayağı takılınca düşmezmiş insan, kanayan yaralar kolda dizde dirsekte olmazmış hep, oyuncağını kırmak, saçını çekmekten ibaret değilmiş bir insanın bir diğerine yapabileceği kötülük, ölünce sevdiklerin geri gelmezmiş bi daha, acılar biriktiriyordur tuttuğun günlük..
ve öğrenirsin..anne koynunda uyumak kadar masum değilmiş hayat.. işte o zaman büyümüşsün demektir.. yükün dünyadan büyük..