büyüdüğünü anlamak

bir gun eski oyuncak arabalarınızla guzel guzel oynarken sizi o kılıkta gorup sırıtan insanlarla karsılasmak

ilkokul arkadaşlarınızla "ende tura bir ki üç" oynamak yerine, "kim, kiminle, nerde, ne zaman" oynamak..

otobüs koltuğuna oturduğunuzda öndeki koltuk sebebiyle bacaklarınızın sığmaması ve koridora doğru dönmeniz den anlaşılacak olay

veya arabada iken koltuğun ucuna otururken artık koltuğu geri itmek zorunda kalmanız

küçükken yaptığın şeylerin aklına gelip ülen amma salakmışım diyip haa demekki ben büyüdüm diyebilmek

otobüse bindiğinizde yer vermektense yer beklediğiniz zaman...

"aman da kim gelmiş" yada "gel otur bakalım dizime" ve "sana gofret alayım mı" gibi konuşmaların kesildiği, "lan kamıştan su geliyor mu" gibi sorularla karşılaşıldığı "off.. hatuna bak" gibi konuşmalara katılınıldığı zaman..

benden sonra bakkala gidecek bir kardeşimi gördüğüm zaman,kakamı tutmadan düzenli olarak tuvalete gitmeye başladığımda,topum için aşşağıya çağrılmadığım zaman,annemin artık beni yıkamadığı zaman,yalnız kaldığımda farkına vardığım zaman,kızları etkilemek için fiziksel triplere girdiğim çeşitli atraksiyonlara değişimlere uğradığımda,çok daha nadir ve çok daha uzun ağladığımda,birine amca veya teyze dediğimde tip tip baktıklarında,kitapları sadece resimleri için okumadığımda,ışığı kapayarak tek başıma yatmaya başladığımda,babamdan para isterken zorlanmaya başladığımda,annemin beni dövmeyi bıraktığı zaman,vitesli bisiklete oturarak sürebildiğimde,belediye otobüslerinde öğrenci kartı sorduklarında,anne babamın benim için kaygılarına hak verdiğim zaman,ölümün yara almanın çizgi filmlerdeki gibi zor olmadığını anladığım zaman bi kusluk vakti büyüdüm sonuncuyu geç anladım geç büyüdüm bu yüzden.

(bkz: kamışa su gitmesi)

çocukları sevmeye başladığını anladığın an

çözülmeyi bekleyen sorunlar giderek arttığı zaman.

yaşlandığını hissetmek gibi bir farkındalıktır.

askla ilgili sacma sapan onyargilardan kurtuldugunuzu, hicbirseyin imkansiz olmadigini gordugunuz zamandir.

aynada arka tarafimiza bakinca hissettigimiz gelisim.
(bkz: got)

hayatın gerçeklerini fark ettiğin an.

(bkz: ne gerek vardıki)

sorunlarla başa çıkabilmeyi öğrendiğimiz an.

kapı deliğinden parmak uçlarında durmadan rahatça karşı komşuyu röntgenlemeye başladığın an.

iktidarın, evdekinden çok daha acımasız olarak her yerde olduğunu ve büyümenin bir anlamının olmadığının anlaşıldığı andır.

söylemek istediklerini söylemeden önce düşündügün ve kendini kısıtladıgın ve ya depresyona girebildigimi ya da bildigin ama kendine bile itiraf edemedigin seyler oldugunu hissettigin an.

yanında resmi onaylı kimlik taşımaya başladığın andır

(bkz: menars )