bekleyis

sayısını unuttuğum günlerce bekleyişten
ben yorgunum
rıhtım taşlari yorgun
ardarda geçen gemiler durmuyor bu limanda
duranlardan sen çıkmıyorsun.

bil ki katıksız sancılara razıyım
yokluğun olmasa bil ki bir avuç biber gözlerime serpilen ellerimde soğumadı ellerinin izleri
durup şiirler yaziyorum yoluna.

içimde sıkıntının en dayanılmaz şekli
kaçıncı kere saatleri susturuyorum
bensiz çözülüp,
sensiz bağlanması yok mu balatların
tükeniyorum.

bir adet nevzat celik $iiridir.

gül diyorum
yoksul acilarin gölgesinde
güllerin solsun istemiyorum
ay diyorum sonra
ay n’olur
bir vaktinde gecenin
yaralarin açsin istemiyorum...
....

(bkz: bekleyenler için)

bir murat yılmaz yıldırım şarkısı.şöyle ki;

ateşinden…
bütün denizlerimin bittiği yerdeydin,
birbirine, derinliğine bağlı özlemler gibi…
fallar açıp kapıyorum, yapraklarını dökme diye…
belki farklı bir ay doğacak yürüdüğün yerde,
belki de ben o ay olacağım…
yalnızca hiç bilinmeyen bir çiçek olup açmak istedim dudaklarında,
sonra kapamak uyandığın acılar yatağını,
siyah örtülerini kaldırmış dünyaya…

gel artık; umut hançerini saplayıver kalbime,
ateş olup her şeyi değiştireyim…
gül artık; ufkun çizgisini getiriver cinnetime,
cennet olup aşkı sevindireyim…

bütün çöllerimin başladığı yerdeydin,
birbirine seraplarıyla bağlı özlemler gibi…
fallar açıp kapıyorum, gelinliğini giy diye…
belki farklı bir yağmur yağacak düşlediğin yere,
belki de sen o yağmur olacaksın…
yalnızca hiç tadılmamış bir acı olup çıkmak istedim dudaklarına,
sonra inmek uyuduğun mor koltuğa,
beyaz tüllerini toplayarak bulutların…

gel artık; umut hançerini saplayıver kalbime,
ateş olup her şeyi değiştireyim…
gül artık; ufkun çizgisini getiriver cinnetime,
cennet olup aşkı sevindireyim…

belli bir süreye dağılmış olan bekleme işi.

(bkz: beklemek)