bana bir picasso gerek

(bkz: pablo picasso)
(bkz: duru tiyatro)

jeffery hatcher’ın yazdığı "bir picasso" (bana bir picasso gerek), iki karakter çevresinde gelişiyor. alman işgali altındaki fransa’da bir ispanyol ressam olarak yaşamını sürdüren, 60’larındaki picasso ve alman hükümetinin temsilcisi genç bir kadın. bir yandan tabloları aracılığı ile usta ressamın geçmişine yolculuk yaparken diğer yandan dengeli ve zekice yazılmış diyaloglarla sorgulamamız gereken noktalara yöneliyoruz; "sanat nedir?" , "sanatın doğası ve politikayla ilişkisi", "sanat susturulabilir mi?" ...

sanat- politika ilişkisi açısndan ülkemiz gerçekleriyle de örtüşen "bana bir picasso gerek" tüm bu soruları sordururken sanatın bir baskı ortamında bile yok edilemeyeceğini, tıpkı karanlık ortasındaki bir ışık gibi parlayacağını da ispatlıyor adeta.

"bana bir picasso gerek" 1941’de fransa’da geçiyor. zaman farklı ülke farklı ama konu çok tanıdık ve ne yazık ki; bir galeride sergilenen ünlü bir ressamın nü tablosunun bir bakanın gelişiyle üstünün kapatıldığı, heykellerin kırıldığı, tiyatro binalarının yıkılarak yerine ticaret merkezi yapılma projelerinin planlandığı ülkemiz içinde hala geçerli...


baskaları kendi yasam öykülerini yazar, bense resim yaparım... bitmis olsa da, olmasa da tablolarım günlügümün sayfalarıdır, böyle oldukları için değerlidirler. gelecek, tercih ettiği sayfaları seçecektir .
seçmek bana düşmez.”
“pablo picasso”


oyun yazarı: jeffrey hatcher
çeviri: şükran yücel
yöneten: arif akkaya
oynayanlar: sezai altekin, ayça bingöl

aldığı ödüller

ayça bingöl
2008 afife tiyatro ödülü - “en iyi kadın oyuncu”
2008 sadri alışık tiyatro ödülü - “en iyi kadın oyuncu”
2008 tiyatro tiyatro dergisi - “en iyi kadın oyuncu”

sezai altekin
2008 afife tiyatro ödülü - “en iyi erkek oyuncu”
2008 tiyatro tiyatro dergisi - “en iyi erkek oyuncu”
8. lions - “ömür boyu başarı usta oyuncu”

zuhal soy
8. lions - “en iyi sahne tasarımı” ödülü

şükran yücel
tiyatro tiyatro dergisi - “en iyi çeviri” ödülü