hiç kimseyi özleyecek kadar çok sevmiyorum kendimi

altay oktem in cok guzel bir sozu.

okuyup okuyup,devrik halini kurallı hale getirip,onca çalışıp çabalayıp,bütün bunlara rağmen,hiçbir şey anlamadığım için yoksa ben zurna mıyım diye kara kara düşündüğüm sözdür..

kimin sözü olduğu hiç önem arz etmeyen ama yegane meal olarak, anlamsız sözcükler yığını olan bir laf öbeği... dilimize olan saygımızdan ötürü sözlükte devrik cümle kullanımını minimuma indirelim.

(bkz: iş olsun diye söylenen sözler)

kuralli hali, "kendimi, hickimseyi ozleyecek kadar cok sevmiyorum" olan devrik cumle. cumlenin devrilmesi anlami devirmemis soyleyise guzellik katmistir.

(bkz: bir edebiyat öğretmeni olarak bilgi sözlük)

"kendimi o kadar çok seviyorum ki kimseyi özlemiyorum" şeklinde anlaşılmaya müsait cümle.

bir bireyin kendini ve çevresindekileri kandırmak için söyleyebileceği söz
(bkz: yersen)

ne kadar bencilce bir cümle diye düşündürten bir cümle.