affetmek

bagi$lamak, kendisine yapilani mazur gormektir. yuceliktir, gonul zenginligidir. hatasiz kulun olmadigi su goturmez $ekilde ortadayken ve yanli$ yapmak ta dogru yapmak kadar insana ozguyken neden sakinilir kalpler birbirinden anla$ilmaz. payla$amadigimiz $eyin aslinda uc gunluk dunya oldugu goz onune alinirsa herkese bir kere de olsa $ans vermek gerektiginin unutulmamasinin altini cizmek istedim ben bugun.
(bkz: ben bugun bunu yaptim)

allah’a mahsus olan sey.

(bkz: affedilmek)
(bkz: bagi$lamak)

bir ya da bir kac hatayi kimseye dunyayi zehir etmeden unutmak. gonul rahatligi icin bol bol uygulanmasi gereken eylem.unutmak ve kin duymamak ferahligini yasatir insana.affedilen icin de son derece sevindirici olay.bir cogumuz kimse soylemezse nerede hata yaptigimizi farkedemeyiz..onemli olan hatayi bulmak ve gidermektir.

#221192

büyüklüğün göstergesidir.

affedilecek kisinin ve affedilecek konunun cok iyi irdelenmesi gerekir..."hadi tamam affettim seni" gibi cok cabuk ve dusunmeden bir af karari verirseniz...bilmelisinizdir ki kisi ayni hatayla tekrar karsiniza gelecektir...bunun yerine "seni affederim belki... lakin once bu yaptigin hatayi bir dusun hatta cezasini iyice cek ki bir daha olmasin"seklinde kisiyi topluma ve hayata kazandirmaya yonelik olmalidir tavriniz...yoksa sekil bir sema iki de goruldugu gibi sonuc"rahsan ecevit affi"sonuclarindan farkli olmaz.

biraz da eskisi kadar umursamadığındandır.olayı yahut daha acısı kişiyi.

en azından bir özür karşılığında karşı tarafın yediği haltı yok saymak. tamam derdetme mühim değil demek.

iyi insanların intikam alma şeklidir affetmek diye bişey okumuştum biryerlerde.bütün hatalarınızı kabullenirler bütün suçlarınızı affederler ve siz bundan uzun suçluluk duyarsınız gibi birşeydi.

birilerini affedebilmek kendiyle ve hayatla barışık insanların işidir bence çünkü hayat kin tutmak yada nefret etmek için çok kısa.

ben afediyorum ki belki bir gun ben de affedilirim dedigimiz ve dilemekten cekinmeyecegimiz karinca ruyasindan kısa yasamda kimselerden sakinilmayacak fedakarliktir.

affetmek bir özür karşılığında herşeyi unutmak değildir,öyle olsa butun kabahat işleyenler kabahatleri ne kadar buyuk olursa olsun bir özüre affedilirdi.affetmek asla unutmamaktır.

affetmek hicbir zaman teslim olmak veya pes etmek degildir. aksine ozgur olmaktir. bir kere affettiniz mi, artik sizi inciten ki$iye duygusal olarak kelepcelenmekten kurtulursunuz. affettiginiz ki$inin onu hak edip etmedigi hic onemli degil; onemli olan ki$inin tum kotu duygulardan arinabilmesidir.

affetmek zayiflik degildir aksine kendi yureginizi ozgur birakmaktir, ben elimden geleni yaptim der gibi.
eger insan affetmese herkez birbirine kin beslerdi, kaldi ki affetmeyen insanin icindeki o agirlik yapan kin ve uzuntu yillar gecitkce daha da katilasir, yillar boyunca boynunuza bir halka olur o affetmediginiz olaylar. ama kimi zaman da kendi kendinize unutursunuz size yapilani zamanla...

(bkz: erdem)

gururdan ve ruhtan birer parça koparmak ve onları kanatana kadar deşmektir.zordur yani...

sagopa kajmer’e göre en asil intikamdır.

asaletin şanındandır affetmek,sen affettikçe büyürken affettiğinse seni bir daha kazanamayacağını bildiği halde hayatını ver desen verecek kıvama gelir.

konuyla ilgili olarak,kurgu açısından birbirlerine devamlı görevler veren bi er bi hatun kişinin hikayesinin anlatıldığı jeux d enfants isimli şahane filmden bi replik:
-beni affetmesini istemek,ondan bugüne kadar yapmasını beklediğim en zor görev olmuştu.

yapılan saygısızlıgın veya hatanın karsılıgında ozru affetmek.

karsidakine verilen en buyuk imtihandir. eger basariyla tamamlarsa devam eder kaldigi yerden guzel seyler. ancak basaramazsa her sey silinir gider.