hristiyanlik

felsefi dusunce olarak hristiyan olma durumu. hristiyan insanin bagli bulunduggu din.

teslis yani baba ogul ve kutsal ruh uclemesinin oldugu semavi bir din.

kurana gore ve islama gore inananlari muslumanlara en yakin olan din.
onlardan, iman edenlere sevgi bakımından en yakın olarak da: ’hıristiyanlarız’ diyenleri bulursun. bu, onlardan (bir takım) papaz ve rahiplerin olması ve onların gerçekte büyüklük taslamamaları nedeniyledir.
(maide sûresi, 82)

lakin objektif baktigimda, ki incili etud etmisligim, arastirmisligim vardir, bugun ellerinde bulunan incilin, daha dogrusu kendi deyimleriyle kitab i mukaddesin, kendisi ile tezat olusturdugudur. oncelikle bu kitapta dort tane incil vardir.
bunlar matta incili, markos incili, lukas incili ve yuhanna incilidir. bu inciller basta hazreti isa’nin soy kutugu olmak uzere, islama gore olmamis olan, carmiha gerilis oykulerinde ve daha bir cok konuda birbirlerinden farklilik arz etmektedir.
ayrica ilk uc incil sinoptik inciller diye tasvir edilmektedir. bunun anlami ayni gozden gorunmus, ayno gozden cikmis anlamina gelmektedir.
buda islamin hakiki incil kayboldu tezini dogrulamaktadir.
yuhanna incili gerek uslup acisindan gerek anlatinlar bakimdan diger uc incilden ayri bir farkliliki gostermektedir.

simdi dinin inanc esaslarina gelince... bilindigi gibi hristiyanlikta teslis inanci vardir. bu kendi tabirleriyle uc olmus bir, bir olmus uctur. tek tanriya inandiklarini soylerler lakin bunu uce bolmekten cekinmezler.
ayrica hazreti isaya tanrinin oglu denilmektedir. bunun mecazi oldugu su an ellerinde mevcut olan incillerde acikca gorulebilir. (yanlis hatirlamiyor isem yuhanna 22:15)
islama gore en kabul edilemez unsurlarindan biri ise carmiha gerilistir. bu islama katiyyen aykiridir islama gore isa carmiha gerilmemis goge yukseltilmistir.

tum bunlara ragmen hazreti isa aslinda, batili teologlarda bunu kabul etmekte, yeni bir din getirmek istememistir. zaten hareketlerinden bir samimi bir yahudi oldugu anlasilmistir.
zaten hristiyan kelimesi hazreti isa oldukten sonra iznik konsilinde kabul edilmistir.
tum bunlar pavlos denen hazreti isanin havarilerinden olan bir zatin soktugu yanlislar, hurafelerdir.
bu pavlos aslen yunan olmakla beraber romalilara dinlerini kabul ettirebilmek icin hristiyanliga mitolojik motifler sokmustur.
(insanligin selameti icin liderin verdigi can...yani carmiha gerilis ve teslis inanci bunlara ornektir)

her ne kadar hristiyanligin peygamberi hazreti isa olsada, bu dine asil sekil veren ve bicimlerndiren pavlostur.
ayrica nag hammadide bulunan incil versiyonlari, ozellikle bir tanesi, islamin incil hakkinda tezlerini dogrular niteliktedir.
tomas incili denen incil simdiye kadar gorunen incillerde cok daha degisiktir. hazreti isanin hayati hakkinda ayrintili bilgi vermez. sadece onun tam sozlerini yazmaktadir.
yani bugunku kabul edilen inciller gibi isanin incili teblig ettiginden bahsedilmez!!! yani biyografi degildir.
ki bu hadislerde bahsedilen ve bugunku kitab i mukkadeste bulunan incillerin atasi goruntusunu vermektedir. zaten arastirmalara gore kitab i mukaddesteki incillerden daha otantik daha eskidir.
kitab i mukaddesteki incillerle bir cok ortak noktalari bulunmustur bu tomas incilinin. ki buda sinoptik inciller kavramini dogrular niteliktedir.

ayrica pavlos ve hakiki hristiyanlik arasindaki farki anlamak isteyenler kitab i mukaddesin, yeni ahit bolumunde bulunan pavlosun mektuplari ile yakubun mektubunu karsilastirsin.

tanrı ile kul arasına kutsal baba anlayışını koymuş olan dindir.

(bkz: kıtab ı mukaddes)

bir çok yönden kendisiyle çelişen inanç.
özellikle barındırdığı mezhepler( ki bu mezheplerde yapay olanları da vardır) neredeyse ayrı bir din şekline bürünmüştür.
bugüne kadar hiç bir hristiyan alimi kutsal kitapları incil’in neden bir değişime uğradığını açıklayamamıştır,açıklayamaz da .nitekim bugünkü filistin topraklarında yapılan arkeolojik bulgular ve bulgular arasında önemli bir yer tutan incil örnekleri bugünkü örnekleri ile kıyaslandığında izah edilemeyen yüzlerce çelişkiye rastlanır.
özellikle orta çağ avrupasında şato krallarının dini kendi çıkarları için kullanmaları bu büyük dönüşümde önemli rol oynar.

kaldı ki bu dinin yükümlülüklerini fazlasıyla ağır bulup kendi inanç biçimleriyle yontanlara bile rastlanmıştır.protestanlar bu sorunun ana parçasını oluşturmaktadır.sayı itibariyle de hiç de azımsanacak bir çoğunluğa sahip değilleridr.
islam dininde de çeşitli mezhepler mevcuttur lakin bu durum islam dininin mükellefleri arasında çokbaşlılığa kaynaklık edecek boyutlarda değildir.temel kurallar da hiç bir zaman için değişmez.

görülen odur ki hz.isa zamanında tebliğ edilen hristiyanlık inancı ile bugünkü hristiyanlık çoğu yerde birbiriyle çelişmekte bu da bu dine mensup bireyler ve din alimleri arasında sürekli olarak bir münakaşa durumuna sebebiyet vermektedir.

<bkz meryem ana>

hristiyanlik incil ve inciller yuzunden mezheplere bolunmustur. buna karsin islam, kuran i kerimden degil onu aciklayan hocalardan mezheplere bolunmustur.

hz isa tarafından tebliğ edilen daha sonra tahrif edilen din dünyanın yüzde yirmisinin mensup olduğu filistin bölgesinde doğmuş evrensel din.

muhteviyatında bir çok pagan inancı bulunan dindir. dünyaya yayılma yıllarında aktif bir din olan paganlık ile iç içe geçtiği bilinir. ilk yıllarında cuma olan kutsal günleri paganların güneş günü olarak kutladıkları pazar gününe alınması bu teorinin sadece küçük bir kanıtıdır. veya ben saçmalıyor da olabilirim, lakin böyledir.

hristiyan dini, isevilik, nasranilik

hristiyan dünyası

hristiyan olma durumu


kaynak: tdk