dunyanin en pis insanlaridirlar.
yalniz, burada pis derken; sadece gorunumlerinden ve kokularindan bahsediyorum.
yoksa; baslarina ne gelmis de bu sekle burunmusler ve umursuzca ortalikta o kapkara ciplak ayaklariyla ve komur gibi tirnaklariyla dolasirlar, o bilinmez. copluklerden beslenirler. ornegin; attiginiz bir sosisli sandvicin soslu ekmek tarafi, onlar icin bir gunluk ogun olabilir. bir diger ozellikleri de kimseyle konusmaz, katiyyen ve kat’a dilenmezler. sokaklarda, bir yorgan altinda her daim gorulurler. pantolonlari rapci kotu gibidir. belinden bol bir iple baglidir. kir ve yagdan ayna gorevi de gorur elbiseleri.
banliyo trenlerinde yaniniza denk gelmesi halinde, asiri amonyaktan zehirlenme riski vardir. kokuyu tarif edeyim diyorum; ı ııh! yok oyle bir koku, yok! sokaklara renk katan kisilikler oldugunu dusunuyorum onlarin, gene de ve inatla.
çubuk makarna saçlı amcalar
herşeye rağmen yaşam mücadelesi veren insanlardır. bizim de bilgisayar başında yazı yazmaktan o duruma düşmeyeceğimiz hiç de kesin değildir. yazıktır günahtır. sadece türkiye değil dünya gerçeğidir.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?