gerçeklerden kaçmak

gerçekleri görmezden gelmek, saptırmak, farklı yerlere yönlendirmek. ve hatta çoğu kez yok etmek.

bazen bir insanın yüzünde, bazen bir otoritenin iki yüzlülüğünde görürsünüz onu.
kimi zaman yasaklanan kitaplarda, tutuklanan gazetecilerde, vurulan aydınlarda, linç edilmeye çalışılan düşüncelerde görürsünüz.
gerçekler, devasa çınarların gölgesi gibi korkutur onları. küçücük dallarına bile katlanamazlar.

ama yıllar geçse de bir tohum toprağını bulur, kurtulamazlar.

imkani olmayan eylemdir..
cunku gercekler karsimizda duran bir nesne degildir,kalkip gittigimizde orada kalsin..
beynimizdedir gercekler.
beynimizin bir kosesinde beklerler hep;kacip kurtuldugumuzu sandigimiz bir anda cikiverip gelirler yine..
sil bastan hadi bir daha dene dercesine..

kendinden kaçmaktır.

teknık olarak bu durum sizofreni olarak adlandırılır.bu hastalık anlamında kullanılmaz.gercek kişininin inanması ile olusmadıgından inandıklarının gercek hayatta var olmadıgını goren kişinin verdigi zihinsel tepkidir.bu surecte ilk olarak buna sebeb olan her ne ise onun ile ilgili bir kotuleme,kotu demek icin haklı mantıklı bir yol aranır.bu ise yaramadıgında ise inkar baslar,en sonunda kişi kendisi hakkında dusunmeye baslayıp kendinden suphe etmeye baslayacaktır.buda depresyon,histeri,sinir krizleri v.b.etkiler olarak kendini gosterir.

hangimiz bunu denemiyoruz ki ? (bkz: ignorance is bliss)

tanım: kendinden kaçmak.

aşkın göze perde indirmesi sonucu oluşan ilizyon.