ayna ile yuzlesmek

kişinin en çok ergenlik sürecinde yaptığı birşeydir belki de. ilk aşklar, ilk kırıklar, ilk günahlar...

zaman geçtikçe insan bakamaz aynalara. ağır gelen kendine yalan bir kıyafet mi seçmek aynada, yoksa üstüne binen yüklerle yorgun düşmüş o ruha bakmaktanmıdır bilinmez.

artık yaş geçtikçe, bir sabah kalkıp yatağın yanında duran aynada gördüğünüz adamı tanıyamadığınız da olur tabii bazen ama... boşver be kardeşim; ne ayna sana baksın, ne sen aynaya.

(bkz: ayna programındaki adamla yüzleşmek)
not:o adamın çok feci agzını yüzünü kırasım var.

yapıldığında cemil in güneş gözlüğünü bir kere olsun çıkarmak gereken aktivite.