ateist

hoş gelmiş , safa getirmiş .. (sefa mı ? safa mı ? bilemedim )

yeni çömezimizmiş hoş gelmiş.

inancsizliklarinin dayandigi temeli $u videoda gorebilirsiniz;

http://tinyurl.com/cjno7uk

herkesin inanmaya hakkı olduğunu bildiği gibi inanamamaya da hakkının olduğunu düşünerek fikirlerinin ardında duran insan türü. tanrının varlığına inananlar da buna saygı göstermek zorunda.

ha ama şunu biliyor ve şunu söylüyorum ki, bu tür insanlar yalnız kaldıklarında onlardan daha yüce, herşeye kudreti yeten bir varlığa da sığınma içgüdüsünü taşırlar. tanrı yerine ölmüş büyükannesinin güzel ruhuna kendi standardında dua eder, ondan yardım diler. hiç olmadı dünya ruhlarında arar devasını. iç huzurlarını inananlar gibi yaşayamazlar. bu realite de onların realitesi.

tanrıtanımazlık dünyayı bir tanrının yaratmadıgına inanırlar.bu yönüyle agnostiklerden ayrılırlar.agnostikler tanrı olabilir de olmayabilir de ihtimalini değerlendirirler.

(bkz: ölünce cennete giden ateist)

-ben ateistim bence tanrı yok.
+kim yok dedin?
-tanrı yok.
+kim?
-tanrı
+tamam anladım.

(bkz: bir aylığına ateist olmak)

"allah yarattı" demeden vuran canlıya ateist denir.

(bkz: inançlı bir ateist)

samimi olanları iyidir de, bi de bunu ergen zihniyetiyle kabullenenler var ki, onlar çok korkutucu.

sölzüktede olduğunu düşündüğüm kişilerdir.

+ tanrı ya inanıyor musun?
- işim olmaz.
+ siktirsin gitsin o zaman.
- tövbe de lan.

şu günlerde feysbok sayfasının inanç hanesine bunu yazmak çok moda.
şanzalize’den giyinmek gibi. farklı bi havası var.

-yalancı götler sizi, ayağınız taşa takılsa töbe edersiniz.

inançlara saldıranını gördüm; ama daha fazla sayıda "inanca saldırmakla suçlanan"ı gördüm. sanırım tanrının, tahammlül aralığı çok geniş olmayan bi konu olmasından kaynaklı bi durum bu. ama yine de, bi örnekle açıklamayı denersek;

-tanrıya inananlar salaktır= saldırı

-tanrıya inananlar, insanın güçsüzlüğünden dolayı yüce bi varlığa sığınmak istemişlerdir= fikir.

bireylerin ozgurlukleri ba$ka bireylerin ozgurluklerine saldirana kadar devam edebilir ancak. eger birisinin ozgurlugu benim ozgurluk sinirlarimi ihlal ediyorsa orada duracak.

ateist ki$ilerin inancsizliklarina kimse mudahale etmiyor bildigim kadari ile ancak onlarin inancsizliklari benim inanclarima saldiri safhasina geldigi anda mudahale kacinilmaz olur, sonra da bu bireyler mazlumu oynarlar "kimse bizim du$uncelerimize saygi duymuyor" diye.

sen ne zaman ki benim inancima saygi duymayi ogrenirsin ve uygularsin, o gun bilki senin du$uncelerine de saygi duyulacagi gundur.

sozum atesitlerin genelini elbette kapsamiyor, ateist olup inanmadiklari ancak buyuk cogunlugun inandigi $eyleri ta$ak gecme malzemesi yapanlari kapsamaktadir sadece. sen inanma ben inanayim, sen benim inancima saygi goster ben de senin du$uncelerine. mis gibi olur hayat boyle.

"tanrı kavramını" eleştirebilirler. ama her defasına "inancıma saldırıyo pislik" tepkisiyle karşılaşırlar nedense.

bir keresinde muhabbet ediyordum ateist biriyle, "tanrı yoktur, eğer olsaydı evren şöyle olurdu, yok olmazdı, tanrı olsa bile şöyledir, böyledir, yok kardeşim inanmıyorum ben" falan diyordu. ben ilk başlarda kendisini ikna etmeye çalıştım, bak dedim öyle değil şu şöyledir gibisinden, ama baktım ki bir hayli inandırmış kendisini, ben de kendi haline bıraktım ve sadece dinledim. sonra, bir gün kendisiyle bir yerde otururken, deprem oldu, hafif bir sarsıntıydı, ama hissettik hepimiz. bir de baktım yanımdaki adam besmele çekiyor. dedim yahu napıyosun sen? "korktum da birden" dedi bana. ben de "heee, tamam o zaman" dedim. bir daha da hiç o konuda tartışmadım kendisiyle tek kelime etmedim, sonra ne yaptı ne karar aldı bilemiyorum ama, sanıyorum o anı bir daha hiç unutmayacaktır.

bir tane gormu$tum zamaninda, cekirdek citleyip yaprak dokumu izliyordu, pijamasinin belini de gobegine kadar cekmi$. "napiyosun, sagda solda ba$kalarinin inanclari ile dalga gecmeli kutsal saydilari degerlere hakaretler yagdirmalisin" diye uyardim kendisini, "lan bi sigigid ba$imdan, benim atesitligim beni ilgilendirir, ateistim diye ba$kalarinin inanclarina mi saldiracagim?" dedi yuksek sesle. deli herhalde.

bi tane görmüştüm zamanında, çekirdek çitleyip yaprak dökümü izliyodu, pijamanın belini de göbeğe kadar çekmiş. "napıyosun marjinal sanmalısın kendini" diye uyardım kendisini, "şşt en heycanlı yeri" dedi. deli heralde...