aşk belasına at beni tanrım

fuzuli’nin enfes bir $iiri. dunku muhte$em yuzyil’da da duyduk yeniden, kulaklarimizin pasi silinti.

$u $ekildedir;

yâ rab bela-yı aşk ile kıl âşîna beni
bir dem bela-yı aşktan kılma cüdâ beni

(ya rab aşk belasıyla içli dışlı kıl beni,
bir an bile ayırma aşk belasından beni)

az eyleme inayetini ehl-i dertten
yani ki çoh belâlara kıl müptelâ beni

(az eyleme yardımını dertlilerden,
yani çok aşk belaları ver bana)

gittikçe hüsnün eyle ziyâde nigârımın
geldikçe derdine beter et müptelâ beni

(gittikçe artır sevgilimin güzelliğini,
bana gelince onun derdine daha çok müptela et beni)

öyle zaîf kıl tenimi firkatinde kim
vaslına mümkün ola yetürmek sabâ beni

(onun ayrılığında öyle zayıflat beni ki
saba yeli beni ona ulaştırabilsin)

nahvet kılıp nasîb fuzuli gibi bana
yâ rab mukayyed eyleme mutlak bana beni

(ya rabbi bana fuzuli gibi gurur verme
beni bana asla bırakma)