toplum

stella
ben güzelleştikçe etrafımdakilerin çirkinleştiğini görüyorum. birey güzelliğini sağlamak, toplum güzelliğini sağlamaktan çok daha kolaydır. en güzel bireylerin oluşturduğu toplum bile uyumsuzluktan dolayı çirkindir. bu ’herkes kapısının önünü temizlese dünya tertemiz bir yer haline gelir’ zırvası, tamamen yalandır. insanlar, yalnız ve uzak insanlar, beraber bir bütünü oluşturamaz. gelecekten korkmuyorum. birlik ve düzenin yerle bir edileceği zamanın gelmesinden ödüm kopmuyor. neden kopsun? zaten bu kardeşlik hiçbir zaman sağlanamadı. çünkü ilk zamanda, var değildi. biz düşmanız. anneme düşmanım, babama düşmanım, kardeşime düşmanım, sevdiğime düşmanım.

toplum, bu azılı düşmanları aynı haneye hatta aynı yatağa sokuyor. bu ilişkilerin yaratımını zorunlu kılıyor. ve insan, birey, bu sahte yasalara boyun eğiyor. herkesin yanlışı, demiştim, doğru olur. kendi doğrunu uygulamaya geçirirsen dışlanırsın. dışlanmak, birçok acı-anlam içerir. ’kendisi’ olmak isteyen, bütün bu korkunçlukları göze almalı. damgaları seve seve yemeli, pişman gibi gözükmeli, tövbe etmeli, uyum programlarına katılmalı. ama asla inanmamalı. doğrunun değişkenliği gerçeğini esgeçerek öz kimliğini yitirmemeli. yalnızca yitirmiş gibi görünmeli.

neden bekliyorsun?


bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?

üye ol