ağır roman

yeni sezonda star tv’de dizileştirilecek film. bunu da sakıza çeviricekler belli ki...

başrol oyuncuları ise ahu türkpençe ve onur saylak.

okan bayülgen in oyunculukta ne kadar iyi olduğunu gözümüzün içine sokan filmdir.müjde ar dan bahsetmiyorum bile.filmle ilgili tek kötü nokta müzikleri bence.filmin en tanınan şarkısı,resimdeki gözyaşları,o da çok az duyuluyor.buna rağmen ölmeden önce seyredilmesi gerekilen türk filmlerinden biri.

1. okan bayülgen’in meşhur olduktan sonra daha çok tanınmasına sebebiyyet veren film (herkesin de bahsettiği gibi)

2. muhtemelen 3000 sayfalık romanlar için (varsa) kullanılan tabirdir.

---- spoiler ----

tina: hep mi kötüler kazanacak?
reis: ee hayat bu!
tina: bu sefer kaybettin, hep yek!

---- spoiler ----

okan bayülgenin salih rolü içiçn 6 kilo verdiği muhteşem film

(bkz: öp cebine koy)

arap sadonun bıçağı diz kapağının arkasına sürttüğü sahnede biter insan..hele bunu bi de okan yapar kii..

(bkz: tapiyorum sana)

yüzlerce kez izlenilse bile asla sıkmayacak diyaloglara sahip filmdir.

tina: kolyen masanin üstünde
salih: aliriz, acelesi yok, seninki de burda
tina: ayy ne hos, taksana.
salih: takayim
tina: ...
salih: ben bir raki iceyim.
tina: ne yaziyo burda?
salih: ...
tina: ayy seni seviyorum
salih: nasil söyleyim, bilmiyorum, tapiyorum sana, hastayim.
tina: gecmis olsun.
tina: bu sana iyi gelir, gel.

(bkz: alem göt olmuş)

(bkz: ört cebine koy)

goetica denen götle asla izlenmemesi gereken muhte$em ba$yapıt.zira kendisi ruha dokunan en bomba sahnelerde kahkaha atması ile ünlü bir kara kaplumbağasıdır.

(bkz: zarlar dü$e$ gelseydi belki de her $ey bamba$ka gerçekle$ecekti)

kolera sokağının zerdüşt hayat ayrıntılarında ne de güzel söylüyor demet "ağla sevdam"ı dediğim türk sinemasında arka mahalle hikayelerinin ele alındığı ilklerden bir mustafa altıoklar filmi.

"o bin tılsımlı anın çar$afından ağır ağır geçirirken hayatını, bilemezdi üç tekerlekli bisikletin karanlığa takla atacağını.."

hali hazirda dvd si herbiyerlerde satin alinabilen,turk sinemasinda eskiya dan sonraki akima onculuk eden bir mustafa altioklar filmi,anlamadigim mustafa altioklar madem ki boyle filmler cekebiliyordu neden kendini boka sardirdi iste olayin bu noktasini anlayamamisimdir.

kayıp bir kentte, herkese yabancıyken, kendini kimseye, hiçbir yere böylesine ait hissetmemek...

ne kadar uzak, ve bir o kadar da yakın olmak...

işte böyle bir şey...

dvd’si bulunmayan filmdir. bulan varsa gelsin, öpecem.

gelmiş geçmiş en muhteşem türk filmleri arasında, şapka çıkartılası, kışkırtıcı, rahatsız edici, hüzünlü ve neşeli bir film.
akla kazınan karizma cümleleri ve bütün kokuşmuşluğa kirlenmişliğe rağmen masum ve temiz kalan günahkar insanlarıyla kolera..

okan bayülgen ve müjde ar ın sigara içerek sevişmesi, hatta sigarayla sevişmesi, sado baba nın ölümü üzerine balık ayhan ın sokağın ortasında sabaha karşı darbukasına örtü serip darbukasını konuşturması, ah ahhh ne filmdi yaf... bu zamana kadar nasıl olmuş da izlememişim denilesi, hayıflanası, bu kadar zaman boşa yaşamış olduğunu düşünüp tüm acısını çıkarırcasına izlenebildiği kadar izlenesi mükemmel film. evet küfrettim, evet dumur oldum, evet kendimden utandım, evet isyan ettim... yapıcak bir şey yok...

kanımca mustafa altıoklar’ın yaptığı en iyi şey.

bittiği sahnede masumiyet’teki bir repliği tekrarlatır insana:

yalan malan, böyle de olmaz ki kardeşim!