2 temmuz 2005 pink floyd hyde park konseri

roger waters’ın heycanının da nerdeyse bizim ki kadar fazla olduğu konser.insanların göz yaşları içinde izlediği konser.

indirdigim ve bu gece izledigim konser otesi. roger waters’in da david gilmour’unda gozlerinin icine bakip gulumsememek mumkun degil. david amca 62 yasindaymis ama the wall albumu caliyor gibiydi onlar canli soylerken. boyle bir profesyonnellik mumkun degil dedirtiyorlar. koca live8’i kendi golgesinde birakti grup. tum konser boyunca "ben de orda olmak istiyordum" diye sizlanarak ama diger taraftanda inanilmaz keyif alarak izledim. o kadar guzel ki..

24 dakikalik videosu internetten rahatlikla indirilebilecek saheser...

aslinda bu tam bir konser degildir.bunun da 2 farkli sebebi vardir.birincisi sadece 4 sarki soylemislerdir ve yaklasik 25 dakika surmustur ikinci sebebine gelince konser dedigin seyde grup veya kisi sahneye cikar sarkilarini soyler dinleyenleri eglendirir ama pink floydun cumartesi aksami yaptigi gibi cenneti insanin ayaklarina sermez,seremez.izlerken bir yandan o 4 mukemmel adami ayni sahnede gordugumden bir yandan da tarihe taniklik ettigimi hissettigimden olsa gerek yaslar bosaldi gozlerimden.ellerim uyustu,sadece bir kac nefes alabildim sanirsam ve einstein’in gorelilik teorisiyle savastim konser boyunca.cunku hem icinde bulundugum durumdan tarif edilemez keyifler aliyordum hem de bu 25 dakikanin 25 saat olmasini hatta 25 gun olmasini hatta hic bitmemesini diliyordum.
demek ki neymis benim icin 2 temmuz 2005 pink floyd hyde park konseri kesinlikle sadece bir konser deilmis...