uraz

(bkz: trafik kazasından sonra düşünülen ilk şey)
(bkz: bmw)

bu düşünülenlerin kişiden kişiye farklılıklar gösterebileceğini gözönünde bulunudurursak ortaya çok değişik düşüncelerin çıktığı konusunda hemfikir olabiliriz.
kendim yapmış olduğum bir kazayı değil de geçerken gördüğüm bir kazayı buraya aktarmak isterim; bir gün öğle saatlerinde üç beş aracın zincirleme birbirine girdiği bir kazaya tanıklık ettim. araçlardan biri "takla atmış" diye tabir edilen bir şekilde idi,kazanın boyutunu siz düşünüverin artık! neyse birbirine girmiş araçları gözlemlemekten çok kazanın hemen yanı başında namaz kılan iki kişiyi görmemle birlikte dikkatim daha çok yoğunlaştı o tarafa.
ve dedim ki "kaza namazı" aslında bu olsa gerek.. onların,trafik kazasından sonra düşündükleri ilk şey ne idi bilmiyorum ama onların yapmış olduğu trafik kazasından sonra benim aklıma gelen ilk şey bu idi..

namına durulan birşeydir diye biliyorum ben.. hata diyebiliyorum yani.

martılara uçmanın keyif alınacak bir şey olduğunu hatırlatmak yerine,uçmayı ancak ve ancak yemek bulabilmek ve akabinde bulduğu yemeği yemek için kullanmak zorunda olduğunu yüzüne vurmak. mesala martılara ekmek atmak yerine "ne güzel uçuyon lan sen" diye laf atsak belki o zaman uçmanın güzel bir şey olduğunu kavrar daha bi’ güzel uçmaya başlar sanki.

bir,iki,beş,v.s... bunlar bile üç farfli iken üç’ün bizzat kendisi üç harfli değil,şaşılası bir durum vallahi. ben şaşırdım ordan biliyorum..

kişiye yakışan ölme biçimi olsa gerek.. hayatın anlamını kavradığını sanan bir bünye için; bisiklet çarpması sonucu kazanılan ölüm, ayağı takılıp bir kuyuya ya da çukura düşme sonucu kazanılan ölüm,bir doktorun doktor beklerken kazandığı ölüm, azrail’in kendi canını yine kendisinin almasıyla kazandığı ölüm biçimleri pek yakışık olmayan ölme türleri olsa gerek.. azrail’in kendi canını alması intihar sayılıyor mu acaba! ben de bunu merak ettim şimdi iyi mi..

kel ilacını bulmuş,kendi kafasına sürmüş bununla da yetinmeyip senin,benim kafama da sürmeye başlamış. ben bunu anladım. hem bu sayede aklımda yeni yeni saçlar da çıkmaya başladı.

bendeki ilgi gömleğini sendeki beklenti tenine giydirmeme biçimi.
ilgisizseniz ilgi sizsiniz. kendi içimizdeki farkındalığımıza ilgi göstersek mi acep? belki bu sayede ilgisizlik diye bir şey olmadığını kavrarız.

şarkıları söyleyen taraftarın desteklediği takımın maçta 90. dakika oynandığı esnada hangi skora sahip olduğu ile bağlantılı bir durum olsa gerek. misal desteklenen takım 90 larda yenik durumda ise çok mother fuck var bu şarkılarda denilen türden sesler yükselir. ama desteklenen takım yeniyor ise herşey güllük gülistanlık bir hal almış olur ki şampiyonluk şarkısı söylenmeye başlar,oturulan koltuklar bir yerlere batmaz öyle yerli yerinde bırakılır gidilir maç sonunda.

vidaladığımız yerlerden çıkarıyoruz ve kimsenin görüp ulaşamayacağı hatta kedilerin bile uzanamadığında mundar diye tabir edeceği bir yere saklıyoruz.
özellikle çocukların erişemeyeceği bir yere kaldırıyoruz. kaldırmak demişken!!!....

çok seviyor,sevgiye: almak değil de vermek olduğu savıyla bakıyor ise kendinden vereceği herşeyin karşılığını mutlaka alırım mantığı ile yaklaşır. sevgiyi verirken almak biçimi ile yaşayan birinde şaşkın davranışlar olur. şaşkınlık şapşallık boyutunda değildir,sadece kendim için yapacak olsaydım şunu yapardım deme biçiminin ikinci kişinin gelmesi ile zorlaşmış halidir..misal: bugün ne yapalım? nereye gidelim? ne yiyelim? ne içelim? şeklindeki bütün sorular; karşı tarafın isteklerini yerine getirme duygusuyla tetiklenir. karşı tarafın istekleri yerine geldiğinde ise zaten kendi istekleri de yerine gelmiş olur. bazen ne yapacağını şaşırmak aslında ne yapacağını bildiğinin en güzel örneğidir.

sevgiye değil de seviye’ye önem verilen durum sonucunda oluşur.
sevgiye önem verenlerin arasında seviye yoktur ama seviye’ye önem verenlerden birisi fizan’da iken diğerinin nerde olduğu henüz bilinenememektedir. bilinmezlik merak uyandırır. merak ise seviyeyi belirler.

belki de başkalarına normal gelen davranışların,davranış sahibine anormal gelmeye başladığı dönemlerde alınmış olunan psikolojik hal..

kendimden kaçtığım oldu arasıra.
ne yana baksam bu lanet herif.
aynaya bakmaktan bile korkuyorum
çünkü yanlışlarım geliyor aklıma.

çocukken yapılamayanlar şeklinde basit bir tanımı vardır.
örneklemek gerekirse: çocuk yapmak.. çocukken çocuk yapan kaç kişi vardır ki!

duymak nasip olmadı henüz,bir arkadaşıma mail gelmiş,ki! diğer insanlara geldiği gibi ona da mail gelmesi sıkça ve normalce olan bir şey bu... neyse konu arkadaşıma mail gelmesi olayı değil,bilgi sözlükten mail gelmesi olayı: kendisi bu mail için çok teşekkür etti, yazamayacağını v.s söyledi. sonra ben de maili okudum ve şimdi bu satırlara yazabiliyorum. evet evet aynen böyle oldu katılıyorum kendime. ve teşekkür ediyorum bu mail i gönderen nadide kişilere..

sormaya mahal gerektirmeyen türden bir açıklama biçimidir. sorma eki ile cümle bitirildiğinden... bağ ağrısı ile alakalı bir durum olsa gerek diye düşünüyorum. sormaya korkuyorum zira. zira ne la?

olay yeri inceleme ekibi gelmeden olay yerini inceleyip ya da ince eleyip sık dokuyup olay yeri inceleme ekibine bilgiler veren meraklı kişilerin oluşturduğu grup.
- burada ne oldu? diye ortaya laf atsalar, amigosuz tribünden yükselen ne idüğü belirsiz marşlardan alınan seslere benzer ama birbirine benzemeyen garip uğultular alırlar,olaya kulak kesilen olay yeri inceleme ekibinin fertleri.

"sizi tanımıyorum dediğinizde,tanımıyorum deme lazım olur" diyebilir veya "kesin erkektir bu" diye çıkıştığınızda ise "erkek deme lazım olur" şeklinde geri geldirimlerde bulunması kuvvetle ihtimal olan türden bir eylemsidir.

halk dilinde "mala vurmak" deyişini icra eden kişi ya da kişilerdir.
ee bu işin grup halinde yapılanı da vardır.

büyüdükten sonra (sadece fizyolojik durum yetmez, zeka da dahil buna) anormal bulunan davranışlar.
ben çocukken de böyle bir tanımı saçma bulurdum,şimdi de öyle.. ee hiç bulamayanlar da vardı,"bizim zamanımızda yoktu böyle şeyler" cümlesi ile başlayan ağızlarda.