hepimizhiciz

eskiden tiyatro eserlerinde ve romanlarındaki kahramanlara veya kadroya verilen ad.

binlik karşılığıdır.
bin mısradan meydana gelen manzum eserler için kullanılır.

birkaç çobanın aşk, kır hayatının güzellikleri üzerine karşılıklı konuşmaları bçiminde yazılır. latin edebiyatında gelişen bu şiir türü genellikle batı edebiyatında görülür. bir olaya dayandığı ve karşılıklı kişileri konu aldığı için küçük bir piyesi andırır. eglog, türk edebiyatında kullanılmayan bir türdür.

(bkz: döşeme)

türk halk hikayelerinin başında geçen seçili sözler. ayaklı saya da denir.
döşeme, başlama adlı girişle başlar. sonra duruma göre yalan veya tanrı, yaratılış üzerine bir destan, bir yurt veya savaş destanı söylenir. ardından asıl esere ya da anlatıma geçilir.

halk edebiyatında dört dizelik kıtalardan meydana gelen nazım şekillerinin genel adı.

söz ile anlam arasındaki bağlantı.
bir sözcüğün okunduğu ya da söylendiği zaman beyinde canlandırdığı anlam.

edebiyatı soysuzlaştırdıkları öne sürülen sanatçı ya da akımlara verilen isim. örneğin ahmet mithat efendi, edebiyat ı cedide şairlerini gülünç göstermek için onlara dekanlar demiştir.

(bkz: darayak)

darkapı olarak da adlandırılır

(bkz: çapraz kafiye)

dörder mısralı bendlerle kurulan nazım şekli.
her dörtlüğün tek sayılı dizeleri ile çift sayılı dizeleri kendi aralarında kafiyelidir. dörtlük sayısı sınırlı değildir.
her tür konuya uygun olduğu için çok kullanılır. çaprazlama da denir.

örneğin:
hâfız’ın kabri olan bahçede bir gül varmış
yeniden her gün açarmış kanayan rengiyle
gece, bülbül ağaran vakte kadar ağlarmış
eski şîrâz-ı hayâl ettiren âhengiyle
yahya kemal beyatlı (rindlerin ölümü)

beldeleri konu edinen edebi eserlerdir.
sanatçılar gördükleri, gezdikleri, sevdikleri ya da görmek istedikleri beldeleri nazım ya da nesir şeklinde anlatır.
divan edebiyatında ferdi, derviş ömer efendi gibi şairlerin biladiyeleri vardır.

mehmet akif’in bu üsluba bir örneği:

geçen akşam eve geldim. dediler:
seyfi baba
hastalanmış, yatıyormuş.
- nesi varmış acaba?
- bilmeyiz, oğlu haber verdi
geçerken bu sabah.
- keşke ben evde olaydım.. esef
ettim. vah vah!
bir fener yok mu, verin... nerde
sopam?
kız çabuk ol...
gecikirsem kalırım beklemeyin. zira
yol
hem uzun, hem de bataktır..

şiirde cümlelerin bir dize ya da beyitte bitmeyip diğer dize, beyit veya bendlere kaymasıdır. türk şiirine fransız şiirinden geçti. servet i fünun döneminde yaygınlaştı. düzyazıyı şiire yaklaştıran önemli bir üsluptur.

çeşitli konularda mutlak bilinmesi gereken ana özellikleri kısa, açık ve anlaşılır bir biçimde anlatma sanatı. yazarların derin anlam yüklü vecizelerine de afrozim denir.

eski yunanlılarda şiirlerini lirle söyleyen saz şairlerine verilen ad.

(bkz: suç sözlükte değil bilgisayardadır)

"ne dalgın insansın, aylardır giriyorsun yeni fark ettin" diye kendime çıkıştığım, ancak haksızlık etmiş olduğumu anlamış olduğum uygulamadır.

hayırlı, uğurlu, bereketli olsun efendim.

muhtemelen karşidaki şahsin merakini uyandirip, "hayirdir inşallah" diye başlayan cümlesinin ardindan, rüyayi anlatmak için can atan şahsin söylemidir.