hedonizm

hazcilik.

en yuksek iyinin veya insan davranislarinin gereginin haz oldugunu ileri suren ahlak felsefesi gorusu.

yunanca ’hedone /zevk kelimesinden gelen, hayatın anlamı zevkin peşinden koşulduğunda yakalanır düşüncesini savunan felsefi görüş.

en üstün iyiliğin haz olduğunu ileri süren aristippos’un öğretisi... aristppos’a göre en üstün iyilik hazdır. bu öğretiye göre iyi demek haz demektir; haz veren her şey iyi, acı veren her şey ise kötüdür. aristippos’a göre her davranışın nedeni, mutlu olmak isteğidir. yaşamın ereği hazdır. haz insanı insan eden duygudur. bilgilerimiz duygularımızla alabildiğimiz kadardır, bunda öteye geçmez. bu yüzden aristippos duygularımızın getirdiği haza yönelmeyi, acıdan kaçmayı söyler.

en üstün iyi, hazdır. ancak gerçek haz sürekli olandır. sürekli olan hazza da bilgelikle varılabilir.

epikuros’da hazcılığı devam ettiren filozoflardandır. ne var ki, epikuros, aristippos’un bedensel hazzına karşı tinsel hazzı yeğler. onun için en büyük haz, ruh dinginliğidir. buna da bedensel zevkler peşinde koşmakla değil, bilgelikle varılır.