1 mayıs

her sene acaba bugün neler olacak diye düşündüğümüz diğer ülkeler de insalcıl bir şekilde kutlanırken acaba bizim ülkemizde niye olmuyor diye düşündüğümüz gündür...

işçi bayramı değilde gövde gösterisi olarak algılanması ve aslında maksat işçiyi korumak kollamak değilde birisine hesap soralım hır gür çıkaralım diye düşünüldüğünü düşündüğüm gündür...

maksadını bilmeden, araştırmadan, yavan bir dimağ ile "işçiyi korumak değil de hır gür çıkarmak olarak" düşünenler yüzünden her sene olaylar yaşanan bayram.

gözlerinizle görmediniz mi ki vahşeti halen suçlu arar durursunuz?

görmediniz mi gerçekten halen bahaneler uyduruyorsunuz... ben gördüm.. ciğerim yandı benim siz gördünüz mü?

disk in binası saat 6 da savaş alanına çevrilmedi mi ki halen suçlu arar durursunuz?

ödp liler istanbul’da ölüme terk edilmedi mi? döverek bayıltıp yol kenarına atmadılar mı ki halen suçlu arıyorsunuz?


istanbul’ un çığlıklarını televizyondan gördüm, evimde oturup çayımı içmiyordum o zaman, hastane de ameliyat a girmesini bekliyordum arkadaşımın siz halen ne arıyorsunuz?


adana’da özel bir yer talebi olmadı, her mitingin yapıldığı valilikçe izin(!) verilen alanda kutladık mücadele gününü... yaklaşık 10 000 kişi vardı. 5 yaşında ki çocuktan tutta, inançla slogan atan 70 yaşında ki nene bile oradaydı...

herşey planladığımız gibi gidiyordu, yürüyüş sırasında arkamızdan sıkılan biber gazına bile aldırış etmedik, söz vermiştik provokasyonlara prim vermeyecektik. onlar sıktılar biz haykırdık faşizme ölüm tek yol devrim! diye.. olaysız girdik alana...


konuşmalar, halaylar, saygı duruşu, şiirler, sloganlar... nihayet olaysız bitirebildik diye bakıyorduk birbirimizin gözüne... bayraklarımızı toplamak için çabalıyorduk... birden bağırış sesleri geldi, çıkanlara müdahale ediyordu polis... hepsi tanıdığımız adamlar dur seslerini kim dinler aldık bayrakları elimize ters çevirmeyi ihmal etmeden gittik olay yerine.. 50 yaşlarında bir doktor, tertip komitesinden, iki polis tutmuş elinden biri yüzüne biber gazı sıkıyor aldık ellerinden... bir abi 30 yaşlarında yere düşmüş üzerinde tepişiyor polisler aldık o nu da... arkadan kıyamet gibi polis geliyordu kurtarabildiklerimizle kaçışmaya başladık önümüzü de kestiler... polisleri atlattım arkamı bir döndüm 4 arkadaşımı yan yana yatırmışlar tepelerinde onlarca polis... tertip komitesinden bir abiyle beraber 2 sini kurtardık... 2. sini kurtarırken biri yanımızda yatanı döverken arkadan diğeri bağırıyordu... kolunu kır kolunu kır... yetişemedik... döndüğümüzde kol dönmesi gerekenden dönebileceğinden fazla dönmüştü zaten...


sonra ameliyat felan... ne olacak ki 3 ay kolunu kıpırdatamayacak o kadar... zaten elinde molotof kokteyli vardı yok lan olsa nasıl girsin miting alanına, taş vardı elinde taş yok ulan asfaltı nasıl söksün adam... bahane bulamadım ama suçlu o ydu!

siz daha ne suçlu ararsınız?

amaç olaysız bir 1 mayıs’tı. o yüzden zaten bu yasaklar konulmu$tu. ama ne oldu? kapı önünde birikmi$ olan ödp’lilerin dövülüp ardından gaz bombası atılmasıyla pencereden fı$kırırcasına hava almak isteyen insanlar, kalp krizi geçiren chp’li millet vekilleri, olaydan bihaber turistlerin dayak yemeleri ve yüzlerinde maske olan dayakçı polislerin kimliklerinin bir türlü belirlenmeyi$i...

aferim çok güzel oldu, yine kanlı geçti bu 1 mayıs. önlemler alınmı$tı sonuçta rahat edebiliriz. tüm suç sendikalarda.


bu ülkede bir kere de biz suçluyduk diyen hükümete de rastlanmadı ya neyse.

işçinin, emekçinin bayramını kutlayamadığı gündür 1 mayıs’lar...
polis coplarıyla kovalanan, dövülen işçilerin günüdür 1 mayıs’lar...
gaz bombaları, biber gazları, tazyikli su hortumlarıyla işçiye ’’gelin bakalım’’ denilen gündür 1 mayıs’lar...
hükümetin iş gücü mahrumiyeti olur diye resmi tatil yapmadığı gündür 1 mayıs’lar...
işçinin, emekçinin değil de polislerin günüdür 1 mayıs’lar...
taksim’de kutlanması gereken ama kutlanamayan gündür 1 mayıs’lar...
bir bayram yeri değil de savaş alanına çevrilen gündür 1 mayıs’lar...
en acısı da: 1 mayıs’ın bir işçi bayramı olarak kutlanmasının zor olacağını, buna hükümetin, valinin izin vermeyeceğini bilmek...
yine de bağırıyor işçi, emekçi: bayramımız kutlu olsun... kıranlara da selam olsun.

işçilerin kendilerini göstermeye çalıştığı fakat çok yanlış bir politika uyguladığı gün. çok güzel, herkes haklı o gün bayram kutlanıcak elbette...

fakat nedir yüzlerimizdeki maskeler, ellerimizde can yakan sökülmüş kaldırım taşları, ettiğimiz küfürler, attığımız tekmeler, molotof kokteyleri? veya 1 mayıs sonrası ’gittim dövüşüp dayak yedim’ tripleri?

biz savaşa gider gibiysek karşı taraftan nasıl bir tepki beklenmeli? bu işte sanki bir yanlışlık var ama nerede? diye düşünülmesi gereken, millet olarak bayram demek için çok çaba sarf etmememiz gereken gün.

http://www.kisaca.net/6cf3i


bu’dur!

az önce başbakan tarafından ülkemizde de tatil edilmesi için tailmat verilen işçi bayramı.

http://tinyurl.com/d2l33v

taksim meydanında kutlanılmasi gereken bayramımız.

resmi tatil olmasi neredeyse kesinle$mi$, ya da ben yanilan bir adamim.

yeni adıyla emek ve dayanışma bayramı olan gün.

(bkz: 1 mayis emek ve dayanisma gunu)

tatildir tamam, bayramdir tamam ama bizim milletimiz ne tatili tatil gibi gecirir ne de bayrami bayram gibi kutlar.

hic sekmez, her 1 mayista tum turkiye’nin agzina sicilir. goreceksin sabah yine ayni $eyler olacak, hic sekmez bu hic sekmez. vali dedi ya polis kesinlikle kendisine saldirilmadigi taktirde guc kullanmayacak, bak onu da goreceksin, hic sekmez diyorum ya, ogleye kadar yuzlerce insan dayak yemi$ olacak, yuzlercesi de gozaltina alinacak.

ke$ke bu entry elimde patlasa ama patlamiyor, patlamayacak.

1 mayıs, bahar şenliğinin solcular tarafından kendi "yasa dışı" mitingleri için uyarlanmış bir gün değildir. bu günün, işçilerin birlik ve dayanışma, haksızlıklara karşı mücadele etme günü olmasının temeli 1 mayıs 1886’ya dayanır. o gün, amerika’da fabrika köleleri haline gelen siyah- beyaz pek çok işçi bir araya gelip yürümüştür. yarım milyon işçi aynı anda yürümüştür chicago’da. burada 6 anarşist öldürülmüştür bu eylemler sonucu. daha sonra 1889 yılında fransa’da toplanan 2. enternasyonelde, bu gün, tüm dünyada birlik, dayanışma ve mücadele günü olarak kutlanmaya başlanmıştır. türkiye’de ilk 1923 yılında kutlanmıştır ayrıca. kısaca 1 mayıs, piknik gününün bazı insanlar tarafından, canları isteyip de eylem yapma gününe dönüştürülmemiştir.

çok sevgili devletimiz sağolsun, gülüp oynanması gereken gün korku ve hüzün gününe dönüştürülmüştür. ellerine sağlık, nasıl olsa bir şey bulaşmıyor ya o ellere, temizler hep.

bu günden tam olarak bir ay önce, yani 1 nisan’da insanlar şalaşır, gülüşür, eğlenir... aradan 30 güncük geçer, bu insanların çoğu sokaktadır, biri eylem yapar ve dayak yer, diğer grup polistir, zavallı işçiyi döver, teklemeler, masum insanların apartmanlarına gaz bombaları atar, o gün resmen savaş vardır caddelerde, meydanlarda. şaka gibi gündür. türkiye burası, devletinden ne beklenir diye sorar insan...

ayrıştırılan ve yozlaştırılan özgürlük ve emek mücadelelerinin birleştiği,soluk aldığı ve dünyaya haykırdığı enternasyonel işçi bayramıdır.

beğenmediğimiz sözümona "kaptalist" , "emperyalist" ülkelerde bile kendilerine ait olmayan ırklara ait önemli günler kutlanadururken,kendi bağrından,kendi canından,kendi işcisine tahammül edemeyen güzel ülkemin güzel yöneticileri..sopaladınız olmadı,gaz verdiniz olmadı,şimdi piknik ilân ediyorsunuz..

21i polis 41 ki$i yaralandi, 108 ki$i gozaltinda. bu sonuc sadece istanbul’da.

lan bir gun yanilayim be.

#854946

istanbul’u bilmem ama izmir’de 1 mayıs çoşkusuna uygun bir kutlamanın olduğu bayram.. ölen, yaralanan, polisin orantılı şiddetine maruz kalan olmamışmış.

gündoğdu’daki "yaşasın 1 mayısımız" sesleri taa karşıyaka’dan duyuluyordu, o derece.

ayrıca alanda atatürk posterinin ve türk bayrağının olması da pek bi şahaneydi.