yenilmisiz

gripin eseri. şöyle ki;

diyorlar ki yenilmişiz
senin benim gibiler.
söyleyenler, yazanlar,
canımızdan bezdirenler
kin tutmuşlar, ruhsuz olmuşlar
sevmeyi, sevilmeyi unutmuşlar.
yenildiysek belden aşağı vurmadık asla
acıtmadık.


diyorlar ki yenilmişiz,
aşk nedir bilmeyenler.
diyorlar ki yenilmişiz,
nefsimizi köreltmişiz.
kir tutmuşlar
kalp kırmışlar
gel bizimle yürü diyorlar.
yenildiysek belden aşağı vurmadık asla
acıtmadık.

nasil da guzel anlatmis gripin bir cirpida:
"...yenildiysek belden asagi vurmadik asla."

evet, belden asagi vurmadik. asla.
ama acitip acitmadigimizi bilemeyiz sanki; herkes bir baska aciyor cunku.
ve bircogumuzun belden asagisi tutmuyor oysa bazen. evet, yenilmisiz.

(bkz: almanya yenilince biz de yenilmis sayildik)