sinanhalac

ve bitti.

çok özlediğim...

aptal aptal şeyleri kiskanir, çok korkaktir, gerçeklerden kaçinca hallolacak sanir, yani turkçesi "salak"tir.

akillanmayacak olmasi ise sadece uzucudur...

edit’in amaci: buyuk ustat, "salaklar kraliçesi" salome’nin uyarisi ile "sanar" diye yanliş yazdigim "sanir"i duzelttim.

kendisi burada her turlu siyasi inancini rahat rahat dile getirebilirken, kendi fikirlerine katilmayanlari cahillikle ve faşistlikle suçlayabilmekte ustune de kendince dalga geçtigini sanmaktadir.

bu dunyada karşit fikirlerin de var olabilecegi, aynen kendisi gibi başka insanlarin da bu fikirleri ortaya koymakta en az kendisi kadar özgür oldugu gerçegini kabul edebilecek olgunluga gelene kadar su an sergiledigi agresfiligine dur diyebilmesi dileklerimle cunku siyasi agresiflik bugune kadar kimseye en ufak bir fayda saglamadi...

not: 5 dakikaya kadar "sinanhalac" başliginda shevek imzali bir kaç entry görebiliriz faşist oldugum yönunde, malum zamane solculari fikirler konusunda gösteremedikleri hassasiyeti, iade-i entry konusunda aninda sergilemektedirler.

dövmecilerin sayesinde çok ekmek yedigi latince cumle.

eger yaptiginiz her şeye ragmen sizi affetmediyse, kar kiş yagmur soğuk demeden yapilmasi gereken son çare.

eger isteyen insansa ve yaptiği hatalarin hepsini kabul edip, karşinizda çaresizce egilmişse verilmedir.

ne de olsa artik ayni hatalari yapmayacak kadar dersini almıştir. pişmanlığı uykularini bölecek kadar buyumuştur, vicdani ise nefes almasini bile engellemiştir ki şu an size böyle yalvariyordur. hem onca şey vardir yaşanmiş ve bir o kadar da onların hatiri, baktiniz onca söze yemine ragmen hala ayni tas ayni hamam yine verirsiniz yolunu olur biter...

bir de tartişirken haksizligini anlayan bireylerin konuyu daha önceden yaptiginiz bir hataya getirip ustunluk kurmaya çalişmalari vardir ki, o geçişi saglamak için söyledikleri şeyleri kendileri bile anlamazlar. işte en hakiki laf salatasi budur.

(bkz: affetme yetisi)

ne hikmetse arada kanbagi olan akrabalardan daha sevecen davranirlar yegenlerine veya baldizlarina.

(bkz: dal taşak meydanda)

tekrara alinip ust uste yaklaşik yuz kere dinledikten sonra ne hikmetse başka hiçbir şarki kulaginiza guzel gelmiyor aylarca. öyle degişik bir yan etkisi var.

dile kolay tam 18 yillik en yakin arkadaşim. ilkokul birinci siniftan beri ayrilmadik. hatta ilk sira arkadaşimdir...

eserli olmasina eserli fakat yine de iyi insan. derdinizi dinlemez, fikirlerinizi önemsemez, her dedigi o an olsun ister, itiraz etmeniz ya da öylece sabit bile otururmaniz farketmez (yani kafasina estigi zaman) bir anda saldirganlaşabilir falan ama yeri geldigi zaman da saatlerce geyik yapabilirsin, her şeyi konuşabilirsin, en önemlisi guvenebilirsin.

özeti " her şeye ragmen iyi insandir". bu dunyada calamitycans ile birlikte tek arkadaşim...

ayrica kafasina estigi zamanlarda saldirgan olsa yine iyi, ne hikmetse bana her görustugumuzde tekme tokat daliyor. ondan yedigim dayagi ve hakareti 100 kişi bir araya gelse atamaz.

sayilarinin gun geçtikçe daha da artmasini istedigimiz kişilerdir bunlar.

fakat bazilari vardir ki; kullanmayi ve her turlu detayi sizden ögrenmelerine ragmen 200 km yol yaptiktan sonra size acemisin sen birak ben kullanayim diyebilirler. velhasil ikitekerin bile ustunde olsa kadin her zaman kadindir ben bunu anladim.

kafasi guzel olunca "biraaaaa veeeee" diye bagirir.

(bkz: çikarsin da gölgesinde serinleyelim madem)

kişinin kendi salakligini ve aptalligini anlayamamasi da en buyuk man kafaliklardandir.

(bkz: devlet şeref madalyasi)

sadece umut sarikaya tadi yakalanmış bir yazidir, umut sarikaya ile alakasi yoktur.